Opdracht huisarts volgen of niet?

[Venneke82]

Interessant om dit alles te volgen.

Er is denk ik zeker winst te boeken in het uitwisselen van kennis en aanpassen/navolgen van protocollen. Al gaat het maar om zoiets kleins als een naaldje plaatsen... Zeker als huisartsenposten actief betrokken blijven in het rijden op acute problematiek.

Een kijkje nemen in elkaars "keuken" is natuurlijk ook uitstekend !

[RAdeR]

Vele reacties op ‘Ambulance rijdt naar ander ziekenhuis: huisarts boos’
Maandag 14  februari stond op deze site het bericht met als kop ‘Ambulance rijdt naar ander ziekenhuis: huisarts boos’. Een huisarts van een huisartsenpost rijdt visite, constateert bij een patiënt hevig pijn op de borst en bestelt een ambulance om de patiënt te vervoeren naar ziekenhuis A. De ambulance komt. De verpleegkundige kent de cardiologische spoedzorg uitstekend. Hij rijdt naar ziekenhuis B. De huisarts is boos. De casus was echt gebeurd en  kwam aan de orde in de Julius Masterclass Spoedzorg.

Op dit bericht ontving ondergetekende zestien reacties uit het hele land. Een ongekend aantal!!  (Hoe zou dat nou toch komen ) Ik publiceer vanwege plaatsgebrek alleen de meest volledige mail van Hogeschool Utrecht docent Ton van der Wijst. Hij coördineert de opleiding Bachelor medische Hulpverlening: ‘De vraag is of er sowieso een keus door de ambulanceverpleegkundige gemaakt moest worden of dat  “domweg” de opdracht van de arts uitgevoerd moest worden. De inschatting van de arts is niet bekend en die van de verpleegkundige ook niet. De verpleegkundige kan gekozen hebben voor een ander ziekenhuis en die keuze zal gebaseerd geweest zijn op het landelijk protocol ambulancezorg (LPA 7.1) met het bij de patiënt passende protocol.
De beste zorg is uiteindelijk de juiste keuze en ook daarin heeft de ambulanceverpleegkundige zijn verantwoordelijkheid en deze keuze is mogelijk op grond van LPA 7.1, echter deze keuze moet wel gefundeerd genomen zijn. Terugkoppeling naar de huisarts hoort hier zeker bij, evenals terugkoppeling naar de specialist van ziekenhuis A door de huisarts. Indien de huisarts  primair een verkeerde keuze maakt, kan de patiënt later zich beroepen op LPA 7.1 die door de verpleegkundige gehanteerd behoort te worden. De medisch manager ambulancezorg (MMA) is verantwoordelijk voor de medische inhoud van de ambulancezorg en dus ook voor het juist uitvoeren van LPA 7.1 door de ambulanceverpleegkundige.

De huisarts kan in deze casus contact opnemen met de MMA. Huisartsen zijn niet altijd goed op de hoogte van LPA 7.1 en de gangbare werkwijze en afspraken in een bepaalde regio rondom de opvang en behandeling van bepaalde categorie patiënten zoals misschien in deze casus (aanname). Huisartsen die uit een andere regio komen en een avond/nachtdienst in een andere regio doen, zijn niet altijd bekend met lokale afspraken terwijl de ambulanceverpleegkundige dat wel is.

Een ander onderwerp binnen deze casus kan zijn dat het ingangsprotocol/triage van de huisarts anders is dan die van de verpleegkundige. Het vervoeren van een patiënt in opdracht van een huisarts betekent niet dat er geen triage meer gedaan hoeft te worden door de ambulanceverpleegkundige. Het is de verantwoordelijkheid van de ambulance verpleegkundige opnieuw te kijken hoe het met de situatie van de patiënt is en hierop te reageren volgens landelijke protocollen en zo nodig het beleid, afspraken van de huisarts bij te stellen op basis van nieuw ontstane situaties. Heel belangrijk blijft goede communicatie! Overleg tussen verpleegkundige en huisarts behoort hier zeker bij.’

Tot zover was Ton van der Wijst aan het woord. De reacties van de andere briefschrijvers zijn op aanvraag beschikbaar bij mijn secretaresse Annet Esser via A.F.Esser@umcutrecht.nl
Guus Schrijvers
Noot redactie:
Guus Schrijvers is Hoogleraar Public Health, in het bijzonder Structuur en Functioneren van de Gezondheidszorg
Julius Centrum voor Gezondheidswetenschappen en Eerstelijnsgeneeskunde
Universitair Medisch Centrum Utrecht
E-mail: a.j.p.schrijvers@umcutrecht.nl
www.medicalfacts.nl

[CM]

Ik heb Mw. Esser gemaild voor de overige reacties...

Ben benieuwd!

CM

[Joffry Ambu-Vpk]

Ton van der Wijs? Nooit van gehoord in ambulanceland, leuk dat ie een heel verhaal opschrijft over de casus maar het wordt mij niet duidelijker. LPA 7 is richtinggevend, huisartsen die niet goed op de hoogte zijn van de huidge mogelijkheden mbt cardiologsiche zorg van hun patienten ( komt overigens maar al te vaak voor) moeten zich nodig laten bijscholen.

We moeten overigens af van het systeem dat een huisarts zomaar een patient in kan sturen en dat de ambulancedienst maar te volgen zou hebben... dat mag wat mij betreft op de helling. Er zijn adequatere criteria hiervoor nodig. Er zijn veel voorbeelden waarin patienten ten onrechte worden ingestuurd hetgeen ook nog eens belastend is voor de (meestal oudere) patient. Uitsluiten collum terwijl er overduidelijk geen collumfractuur aanwezig is etc. Uiteindelijk is de patient altijd nog zelf de baas over zijn eigen lichaam, niet een arts of andere hulpverlener.

[Joffry Ambu-Vpk]

Nog een vraagje aan Radar, is het stuk wat je geplaatst hebt van dhr Schrijvers toegezonden naar het forum of ergens anders vandaan gehaald en geciteerd?

[RAdeR]

www.medicalfacts.nl

[rick]

Ton van der Wijs? Nooit van gehoord in ambulanceland,  

ambupleeg uit lelystad (dienst flevoland) en kennelijk docent hogeschool

[Joffry Ambu-Vpk]

Ik lijk hier toch weer wat "naars" te bespeuren richting huisartsen.

Ga de huisartsen niet verdedigen, door b.v. in te gaan op achtergronden dan wel opleidingen.
Mijn ervaring echter, is dat huisartsen doorgaans een uitstekende kennis hebben van acute zorg en hoe te handelen.
Let wel, wat ik zeg "kennis" . Naar mijn mening ligt het probleem eerder in het ontbreken van een bepaalde routine.
Is bepaalde problematiek voor bv een ambulanceverpleegkundige "dagelijkse kost" en ontwikkeld deze hier al dan niet naar gelang protocollen, een routine in.
De doorsnee huisarts heeft in de dagelijkse praktijk zelden te maken met deze acute problematiek. En kan dan wel de nodige kennis hebben, maar als je daar zelden een beroep op behoeft te doen, dan ontbreekt een stukje routine.
Er is natuurlijk een verschil tussen "in de grijze massa" kennis hebben zitten, en het (sporadisch) toe passen van deze kennis in een acute situatie.

In een thuissituatie heeft de huisarts in pincipe de regie. Zeker zolang deze de patiënt nog niet heeft overgedragen aan de ambulancedienst. Mijn ervaring is dat er doorgaans een goed overleg plaats heeft tussen de huisarts en verpleegkundige over het in te zetten traject. En dat dit gebeurt op basis van respect en begrip voor een ieder zijn positie.

En als we hier allemaal ons steentje aan bijdragen komen we tot een goed eindproduct voor de patiënt !

\
Ik vraag me af hoe jij aan de wijsheid komt dat huisartsen doorgaans een uitstekende kennis hebben van acute zorg en hoe te handelen... Onderzoek of ervarign met zulke huisartsen? Natuurlijk zijn ervaringen gekleurd en zijn er legio huisarsten in verschillende regios, maar een gemiddelde huisarts maakt bijvoorbeeld maar 1 reanimatie per jaar mee, dat is niet veel. En er zijn er veel die hun eigen NHG standaarden niet eens kennen en goed toepassen, jammer voor de patient, met onnodig vervoer naar SEH door te weinig adequate (voor)zorg door de huisarts.

Overigens hangt het aanbieden en volgen van ABC trainingen door RAV aan huisartsen vooral af van de huisartsen en MMA, als die er weinig zin in hebben gebeurt er niets ondanks aanbieden van zulke ABC-trainingen door de ambulanceteams zoals in mijn regio, helaas maar waar.

[vesalius]

We moeten overigens af van het systeem dat een huisarts zomaar een patient in kan sturen en dat de ambulancedienst maar te volgen zou hebben... dat mag wat mij betreft op de helling. Er zijn adequatere criteria hiervoor nodig. Er zijn veel voorbeelden waarin patienten ten onrechte worden ingestuurd hetgeen ook nog eens belastend is voor de (meestal oudere) patient. Uitsluiten collum terwijl er overduidelijk geen collumfractuur aanwezig is etc. Uiteindelijk is de patient altijd nog zelf de baas over zijn eigen lichaam, niet een arts of andere hulpverlener.  

Moet niet gekker worden  

Als een huisarts iemand instuurt is dat nagenoeg altijd in overleg met patiënt en/of familie. Op dat moment is de ambulance het middel, hooguit kan je je afvragen of het altijd het terechte middel is (denk aan eigen vervoer, taxi, rolstoeltaxi, etc.).

Ben het uiteraard wel met je eens dat in bepaalde gevallen afgeweken kan worden van het ziekenhuis waar de huisarts naar toe in wil sturen in verband met betere zorg maar indien mogelijk wel altijd in overleg met die huisarts. Voor hetzelfde geld is er besproken met de patiënt dat hij/zij helemaal geen PCI wil bijvoorbeeld.

[EM physician]

Even over 'het systeem',

Bij een casus waarbij een huisarts een patient direct wilt insturen treedt een huisarts in overleg met de arts assistent van een willekeurig specialisme, en wordt er een korte verwijsbrief geschreven. De structuur van zo'n telefoongesprek is zoals er ook tijdens overdracht in het ziekenhuis wordt uitgevoerd. Dus reden van consult, anamnese, lichamelijk onderzoek en observaties, conclusie en beleid. Op basis van de anamnese en het lichamelijk onderzoek honereert de arts in het ziekenhuis de doorverwijzing. Vervolgens is er een afspraak tussen huisarts met patient en tussen huisarts en het specialisme in het ziekenhuis. Vervolgens wordt er een ambulance besteld via direct telefoonnummer van CPA.

het systeem dat een huisarts zomaar een patient in kan sturen en dat de ambulancedienst maar te volgen zou hebben  

Bovenstaand is niet van toepassing omdat er, vooral van toepassing bij niet spoedeisende cases, een behandelovereenkomst is met patient en specialist.

Daarnaast is er in het geval van PCI een ECG nodig om patient naar een specialistisch PCI centrum door te verwijzen. De beslissing kan dus pas worden gemaakt nadat de ambulance een ECG heeft gemaakt.

Tenslotte vind ik het voorbeeld van de collumfractuur slecht onderbouwd van informatie. Heeft de huisarts zijn lichamelijk onderzoek niet goed gedaan? Hij heeft namelijk wel de orthopedie benadert voordat patient ingestuurd werd en deze heeft komst van patient gehonoreerd?