Roken vind ik een moeilijk woord. Ik heb 'ja, ik rook' gestemd. Ik werk in de witte kolom en zal daar altijd in werken. Maar ik rook alleen een incidenteel sigaartje (meeroken daargelaten). Soms heb je dat gewoon, daar kan je niets aan doen. Zeker bij een lekkere whiskey in zo'n kroeg waar de rest van de bezoekers voor zo'n smerige wolk aan sigaretten meur zorgt, dan heb ik echt behoefte aan een fijne sigaar. Misschien puur om me te verzetten tegen die vieze sigarettenlucht die overal in gaat zitten.
Maar ik rook maar eens in de twee maand een sigaar en ik kan echt geen vrede vinden met het feit dat sommige mensen dagelijks meerdere sigaretten roken. Dat is heel erg ongezond, duur en stinkt.
Het valt me wel op hoeveel mensen er roken in de zorg, maar ook bij de brandweer, beveiliging en de politie. Veel jongeren roken ook (weer), alsof het ineens weer mode is geworden. Ook roken er steeds meer vrouwen dan mannen, misschien als 'bewijs' van emancipatie. Of dat met stress of cultuur te maken heeft durf ik niet te zeggen, dat het zorgelijk is is daarentegen wel duidelijk.
En dat rookverbod (in de horeca) was ook niet meer dan gebakken lucht, zoals al snel werd vermoed.
