120 km per uur is 33 meter per seconden. Tel een seconde als een rustig uitgesproken "een-en-twin-tig" (vier lettergrepen), dan is de snelheid meer dan 8 m per tel (uitgesproken lettergeep). Zeg maar, de lengte van een krappe doorzon woonkamer is een tel. Met enige verbeeldingskracht zul je tot de conclusie komen dat de verminking dramatisch zal zijn. Het contact met de grond is verpletterend. Niemand zal het je kwalijk nemen als je je hulpverlening beperkt houdt tot het alarmeren via 112. Er zijn echter casus bekend van mensen die uit een vliegtuig vielen en er redelijk ongeschonden van af kwamen. Er is dus veel mogelijk. Vraag maar een ambulance verpleegkundige met ervaring. Die verbaast zich nergens meer over. Mocht je je over het aanzien van de verminking heen kunnen zetten, dan begin je met aanspreken, aanschudden en controleren van ademhaling en circulatie, dus reanimatie als dat onder de omstandigheden uberhaupt nog kan. Maar je moet niet iets anders verwachten dan bij andere reanimaties. Tenzij er sprake is van ventrikelfibrilleren en een AED beschikbaar is, is de kans op "herleving" ten gevolge van reanimatie klein. Je doet je uiterste best voor een kans van slagen die klein is. Een andere faktor is misschien het publiek. Dat werkt niet altijd mee. Na zo'n val komen er misschien reacties die je het werk niet makkelijker maken. Onder andere omstandigheden kan dat net zo zijn. Ook hier geldt: doe je best, meer kun je niet doen. En hoe sterker de band met het slachtoffer, hoe meer je je zult inzetten.
Succes.
