Filmpjes en foto's van verdachten publiceren/online zetten

[Boogje]

Dit lijkt me trouwens in het geheel een wonderlijk geheel wat nagenoeg niet te controleren is, want wanneer is het dit of dat, wat mag dan weer wel of niet, etc.

Voorbeeld. Zoals op filmpjes op dit forum ook vaak te zien loopt iedereen tegenwoordig te zwaaien met mobieltjes met camera, neemt beelden van allerlei situaties op onder het motto 'ik loop op de openbare weg' en plaatst dit op you-tube &co. Het enige wat hier hooguit tegen te doen blijkt te zijn is het zgn. portretrecht. Zelfs de politie zelf moet daardoor gedogen dat zij vol in beeld komen tijdens acties, er is gewoon te weinig tegen te doen. Hoe wil men dan nu verkopen dat filmpjes van criminelen beboet zouden kunnen worden of verboden ? Het verweer van het SO zou dan heel simpel kunnen zijn dat hij/zij graag het uitzicht op de openbare weg voor zijn pand (of van zijn prachtige winkel) deelt met de rest van de wereld. Op die openbare weg (in die winkel) liepen mensen langs, waaronder toevallig ook criminelen die de winkelruit inslaan (artikelen stelen). Vervolgens bleek een kijker die criminelen te herkennen en deelde die kennis. Ben benieuwd hoe daar juridisch een touw aan geknoopt moet worden om iets mee te kunnen tegen het SO.

Zou dat toch een probleem vormen, dan gaan we gewoon naar de volgende stap. Ik zet (net als wereldwijd heel veel mensen) een webcam op mijn dak die 24/7 te bekijken is op het internet. Vervolgens is er vast een bedrijf te vinden dat op verzoek en tegen betaling die beelden 24/7 op wil nemen. Dat betreffende bedrijf mag vervolgens straffeloos 'bepaalde uitgekozen beelden' van die openbare en vrij op internet beschikbare webcam herhalen op een andere site. Dit externe bedrijf 'kiest er zelf voor' welke beelden dit zijn, ik als webcameigenaar kan daar 'niets aan doen'.

Ben benieuwd naar reacties van juridisch onderlegde forumleden.

[zwelgje]

Ik ben niet juridisch onderlegd maar heb me wel verdiept in wet- en regelgeving rond persoonsgegevens.

Het gaat hier niet om of er opnames gemaakt mogen worden (daar zijn ook wel regels voor, maar die staan niet ter discussie). Maar of bedrijven en particulieren beelden van verdachten online mogen zetten.
Het College Bescherming Persoonsgegevens heeft een richtlijn opgesteld voor het publiceren van persoonsgegevens op internet. Het grootste gedeelte is gebaseerd op de Wet Bescherming Persoonsgegevens.  Deze wet regelt bijvoorbeeld hoe en wanneer gegevens mogen worden verzameld, opgeslagen en gebruikt, niet alleen op internet maar in algemene zin.

In die wet wordt onderscheid gemaakt tussen "gewone" en "bijzondere" persoonsgegevens. Beeldmateriaal van herkenbare personen valt in principe onder de gewone persoonsgegevens en mag niet zo maar gepubliceerd worden. Als dit toch gepubliceerd wordt dan moet er een rechtvaardigheids grond zijn om dat toch te doen. (In normaal Nederland: "een gegronde reden") De belangrijkste grond is als de personen op het beeldmateriaal toestemming hebben gegeven. Maar het mag ook als er een uitdrukkelijke noodzaak is voor degene die verantwoordelijk is voor de publicatie om op die manier zijn rechtvaardig belang te behartigen.

Strafrechtelijke gegevens vallen echter onder "bijzondere" persoonsgegevens en die mogen nooit gepubliceerd worden zonder expliciete toestemming van de betreffende persoon, met uitzondering als die persoon het zelf al bewust gepubliceerd heeft. Anders dan bij het Strafrecht zelf, valt een gegronde verdenking al onder die gegevens.
Doordat beeldmateriaal van verdachten dus een combinatie is van een herkenbaar persoon en een bijzonder persoonsgegeven over die persoon, is het volgens de wet en regelgeving niet toegestaan om dit te publiceren zonder toestemming.

Bovenstaande is "mijn" samenvatting van de verschillende wetten en richtlijnen die dit regelen. In werkelijkheid is het nog iets ingewikkelder (zo gelden er uitzonderingen voor journalistieke doeleinden, etc...). Hiermee wil ik ook niet beweren dat het terecht is dat men optreed tegen dit soort beeldmateriaal, maar puur hoe de regelgeving is in mijn ogen.

Jouw voorbeelden gaan vooral over het opnemen op zich, en je mag inderdaad opnames maken op de openbare weg. Publicatie is echter een ander verhaal en daarvoor gelden bovenstaande regels.
Bij het inschakelen van een bedrijf op de manier die jij aangeeft, zal dat bedrijf dus evt gesommeerd worden om de beelden te verwijderen. Dat jij als webcam eigenaar toestemming geeft voor het gebruik van de beelden, doet niets af aan de rechten van de personen die op die beelden staan. Dat wil zeggen: jouw stemming is niet automatisch een rechtvaarding voor dat bedrijf om persoonsgegevens te publiceren van derden.

[Boogje]

... je mag inderdaad opnames maken op de openbare weg. Publicatie is echter een ander verhaal en daarvoor gelden bovenstaande regels.

Als dat zo toegepast zou worden, dan zou dat betekenen dat nagenoeg alle op de openbare weg gemaakte opnamen die op bijv. youtube (HV-ers, omstanders) staan, maar ook bijv. overdag worden uitgezonden op de belgische TV (toeristen op stranden, ski-ers, stadsbeelden met veel passanten), feitelijk dus niet gepubliceerd zouden mogen worden. Toch gebeurt dit op grote schaal zonder dat er veel tegen gedaan wordt. Zou ik op basis van dezelfde soort beelden van de openbare weg (met toevallig ook een crimineel die door het beeld wandelt) wel problemen krijgen, dan zou er sprake zijn van rechtsongelijkheid. Want ook op het strand, in de bergen, etc zal wel eens een crimineel op beeld voorbij schuiven, alleen dan hooguit op dat moment met ATV.

[zwelgje]

Buitenlandse beelden op buitenlandse TV zenders vallen natuurlijk niet onder de Nederlandse wet.   Maar ik begrijp je voorbeeld dus laten we er van uitgaan dat het in Nederland is en bijvoorbeeld youtube.

Gewoon beeldmateriaal valt in principe onder de "gewone" persoonsgegevens, afhankelijk of er duidelijk herkenbare personen op staan. In de praktijk zal het dus afhangen van wat er op het beeldmateriaal staat en hoe herkenbaar personen hierop zijn.
Voorbeeld van een live webcam die van grote afstand een dorp laat zien valt in principe niet onder de persoonsgegevens. Een webcam die 1 of 2 personen vol in beeld brengt is dan weer het andere uiterste en kan in principe onder de regelgeving van persoonsgegevens vallen. Omdat dit een beetje een grijs gebied is, zal er niet snel pro-actief opgetreden worden maar wel degelijk na het indienen van een klacht.
(Daarnaast speelt portret recht eigenlijk een grotere rol, maar dat laat ik even buiten beschouwing)

Het belangrijkste punt van het mogelijk optreden van het CBP is niet het beeldmateriaal op zich maar het gegeven dat er bij publicatie herkenbare personen worden gelinkt met "bijzondere" persoonsgegevens.
Voor die bijzondere persoonsgegevens gelden namelijk veel strengere regels. En mogelijke overtredingen worden ook strenger en eerder aangepakt.
In deze discussie gaat het om het "bijzondere" persoonsgegeven genaamd: strafrechtelijke gegevens. (sexuele geaardheid, geloofsovertuiging, etc zijn ook "bijzondere" persoonsgegevens.)

Als jij een filmpje publiceert van een optocht en Holleeder loopt door beeld, dan is dat geen publicatie van "bijzondere" persoonsgegevens. Want er is geen enkel strafrechtelijk gegeven dat jij met hem in verband brengt.
Maar als jij vervolgens ook een filmpje publiceert waar op te zien is hoe iemand een scooter steelt, dan publiceer je dus wel een "bijzonder" persoonsgegeven van een herkenbaar persoon. Dat is volgens de wet en regelgeving dus niet toegestaan.
Op die manier is er dus geen sprake van rechts ongelijkheid, want de overtreding die je begaat is niet gebaseerd op het publiceren van beeldmateriaal op zich, maar op het publiceren van "bijzondere" persoonsgegevens.

Ander voorbeeld:
Seksuele geaardheid is ook een "bijzonder" persoonsgegeven. Als jij een filmpje publiceert van een optocht en daarbij komt een Heteroseksueel in beeld, dan is dat geen publicatie van een "bijzonder" persoonsgegeven. Als jij dat filmpje publiceert en erbij zet: "Die vrouw in de gele jurk is Heteroseksueel" dan publiceer je wel een "bijzonder" persoonsgegeven.

Het "probleem" met beeldmateriaal van mogelijk daders is dat door de handelingen die in beeld komen, dat al automatisch leidt tot "gegronde verdenking" van een strafbaar feit.
Dus zelfs als je dit publiceert zonder enige toelichting, dan publiceer je al een "bijzonder" persoonsgegeven.

Nogmaals: Ik zeg niet dat ik voor of tegen de publicatie van zulke beelden ben. Tevens ben ik geen jurist dus ik zou niemand aanraden om mijn uitleg te gebruiken om te beslissen of je beelden wilt publiceren.  Ik probeer alleen de redenatie achter de wet en regelgeving uit te leggen (voor zover ik het begrijp).

[Boogje]

Als jij een filmpje publiceert van een optocht en Holleeder loopt door beeld, dan is dat geen publicatie van "bijzondere" persoonsgegevens. Want er is geen enkel strafrechtelijk gegeven dat jij met hem in verband brengt.
Maar als jij vervolgens ook een filmpje publiceert waar op te zien is hoe iemand een scooter steelt, dan publiceer je dus wel een "bijzonder" persoonsgegeven van een herkenbaar persoon. Dat is volgens de wet en regelgeving dus niet toegestaan.
Op die manier is er dus geen sprake van rechts ongelijkheid, want de overtreding die je begaat is niet gebaseerd op het publiceren van beeldmateriaal op zich, maar op het publiceren van "bijzondere" persoonsgegevens.

Allereerst bedankt voor je antwoord, ik vind dit zelf namelijk wel een interessante discussie om te kijken waar nu welke grenzen liggen en hoe 'hard' die zijn.

Ik vind dit een mooi voorbeeld, dus deze wil ik even aanhouden. Stel, ik zend 24/7 webcambeelden uit van de openbare weg voor mijn winkel, gewoon omdat ik het een mooi stuk straat vind. Dagelijks komen er vele honderden mensen voorbijlopen door het beeld, waaronder op een bepaald moment ook inderdaad Holleeder. Dit is in jouw redenatie in principe niet strafbaar. Vervolgens komt er iemand het beeld in wandelen met een steen die hij door mijn winkelruit gooit, waarna hij iets uit de etalage steelt en wegrent. Dit zou dan jouw redenatie volgend wèl strafbaar zijn. Vooropgesteld dat ik in beide situaties geen enkele tekst bij de beelden lever voer ik dus geen enkele gewijzigde handeling uit tussen beide situaties. Dat zou hetzelfde zijn als dat ik op een weg altijd toegestaan 50 mag rijden, maar dat ik wel strafbaar zou zijn als bleek dat er op dat moment ook een rode suzuki Alto zou rijden uit 1998....  

[zwelgje]

Dit voorbeeld richt zich vooral op het maken van opnames, maar het gaat juist om het publiceren. Voor het gebruik van camera's om opnames te maken van de publieke ruimte zijn er ook allerlei regels, maar dat is een discussie voor een ander topic. (In het kort: Een live webcam gericht op de openbare weg met duidelijk herkenbare personen is in principe niet toegestaan. Een bewakings camera in een winkel mag wel, maar dan moet dit in de winkel duidelijk aangegeven worden. Daartussen in is een grijs gebied.)

Het gaat er niet om hoe de opnames gemaakt zijn, maar of ze gepubliceerd mogen worden.
Beelden van een live webcam worden natuurlijk maar heel kort gepubliceerd, en daardoor is het natuurlijk veel moeilijker om te bewijzen dat je de regels overtreed. Er moet maar net iemand kijken op het moment dat de verdachten in beeld komen en een klacht indienen bij het CBP.
Bovendien zal je bij een overtreding eerst gesommeerd worden om de beelden te verwijderen, wat automatisch al gebeurd is omdat het live is. De beelden zijn weg nadat het incident heeft plaats gevonden. Kortom: bij pure live beelden zal men niet echt hoeven optreden.

Het is anders als die beelden vervolgens gepubliceerd worden op bijv youtube, dan komt alles om de hoek kijken waar we het in dit topic over hebben.

ik vind dit zelf namelijk wel een interessante discussie om te kijken waar nu welke grenzen liggen en hoe 'hard' die zijn.

Het gegeven dat "bijzondere" persoonsgegevens niet zonder toestemming gepubliceerd mogen worden, is gewoon een hard gegeven. Het staat duidelijk in de wet dat dit niet mag, en is ook in verschillende rechtszaken door rechters bevestigd.
Of het publiceren van beelden waarop verdachten te zien zijn,  ook onder die "bijzondere" persoons gegevens valt (of onder "gewone" persoonsgegevens) is nog minder duidelijk. Het CBP stelt dat dit in principe ook een overtreding is, en hebben volgens de letter van de wet gelijk. Maar er zijn nog geen duidelijke rechtszaken die dit bevestigen of aangeven of er onder omstandigheden toch een uitzondering gemaakt kan worden.
Overigens is het CBP de aangewezen instelling om dit te handhaven, maar kan geen boetes opleggen. De "procedure" bestaat uit het sommeren tot verwijderen, daarna het opleggen van een dwangsom. Pas als ook hier geen gehoor aan gegeven wordt kan 1 van de partijen naar de rechter stappen. Omdat maar weinig mensen trek hebben in het toch moeten betalen van een dwangsom is het nog niet zo ver gekomen...
Maar het is ook goed om te beseffen dat wij hier in algemene termen praten en rechters natuurlijk naar ieder geval individueel kijken. Daarbij komt meer kijken dan strikt de letter van de wet.

Vooropgesteld dat ik in beide situaties geen enkele tekst bij de beelden lever voer ik dus geen enkele gewijzigde handeling uit tussen beide situaties. Dat zou hetzelfde zijn als dat ik op een weg altijd toegestaan 50 mag rijden, maar dat ik wel strafbaar zou zijn als bleek dat er op dat moment ook een rode suzuki Alto zou rijden uit 1998....

Een handeling staat nooit op zich, en natuurlijk speelt bij beeldmateriaal ook wat er op de afbeelding staat een erg grote rol. Bovendien: als de wet zou zeggen dat als je een rode suzuki Alto uit 1998 ziet rijden, je nog maar 20 mag rijden, dan ben je wel degelijk gewoon in overtreding. Of dit goede wetgeving is en je beboet zou moeten worden, is een ander verhaal.

[Boogje]

...Bovendien: als de wet zou zeggen dat als je een rode suzuki Alto uit 1998 ziet rijden, je nog maar 20 mag rijden, dan ben je wel degelijk gewoon in overtreding. Of dit goede wetgeving is en je beboet zou moeten worden, is een ander verhaal.

Helder zover, voor zover het althans wettelijk helder is dan wel toegepast wordt . Voor zover jij het nu uitlegt lijkt het mij, buiten de aanleiding voor deze discussie om, dus ook iets dat invloed kan hebben voor veel 112 filmers en fotograven hier op het forum (ben ik overigens niet, ik interesseer me meer voor de juridische kant van zaken). Bijna al deze foto's en filmpjes worden op YOUtube en co gepubliceerd en op een aanzienlijk deel daarvan (bijvoorbeeld het topic 'de politie op internet') zijn ook bijvoorbeeld aanhoudingen van verdachten te zien, maar ook ongevallen waarvan kan later kan blijken dat de veroorzakende partij dronken was, etc. Dat zijn dus allemaal situaties die juridisch heel vervelend kunnen worden voor de plaatser. Nu wordt echter altijd alleen maar gesproken over het portretrecht als enige 'bedreiging'.

Ook zie je (gezien de lage prijs van mini-camera's) steeds vaker camera's in auto's verschijnen die opnemen tijdens het rijden, met als achterliggend doel als bewijs te dienen bij een eventueel ongeval. Ook dit is dus in feite dubieus.

het is inderdaad jammer (en ook bevreemdend) dat het CBP wel een dwangsom op kan leggen in principe. Dit belemmerd toch zoals je zelf ook al aangeeft behoorlijk de rechtsgang, daar de meeste mensen niet het risico willen lopen achteraf alsnog de dwangsom te moeten betalen na een rechtsgang. Logischer zou zijn dat alleen de rechter een dwangsom op kan leggen, die pas ingaat nà de uitspraak van de rechtbank.

[zwelgje]

Hulpverlening filmpjes op de diverse websites kunnen eventueel vallen onder journalistieke uitzonderingen. Maar dat ligt aan de status van de website en de eigenaar daarvan.
Gewone filmpjes op youtube van de arrestatie van een verdachte kunnen eventueel vallen onder de "bijzondere persoonsgegevens" maar het is niet aannemelijk dat daar actief tegen wordt opgetreden, behalve als daar bijv namen en adressen worden gebruikt.
In theorie kan de arrestant later vragen om het filmpje te laten verwijderen, en dan moet daar in principe gehoor aan worden gegeven (behalve bij de journalistieke uitzonderingen). Aangezien het portretrecht duidelijker is, wordt dit idd meestal gebruikt als reden en niet de wet bescherming persoonsgegevens.
Het verschil is ook dat bij het portret recht er direct een financiële claim kan worden gedaan bij degene die de beelden publiceert, wat het makkelijker maakt om de tegenpartij onder druk te zetten. Als men alleen de Wbp aanvoert kan de eiser alleen dreigen met het inschakelen van het CBP (maar wel daarnaast schade claimen door het onrechtmatig publiceren, bijv aantasting van de goede naam. Dat is echter moeilijker te bewijzen.)

Het grappige is overigens dat filmpjes die de richtlijnen over persoonsgegevens of het portretrecht schenden, wel als bewijs mogen dienen in het strafrecht.
Dus opnamen gemaakt in een winkel zonder dat daarvoor gewaarschuwd is, en daarop een personeelslid betrapt op diefstal, kunnen door het OM gebruikt worden als bewijs in een rechtszaak tegen deze verdachte.
Wel kan het personeel dan eventueel schadevergoeding eisen, en het CBP vragen op te treden.

Op dit moment werkt men aan wetgeving waardoor het CBP boetes kan uitdelen. Dan wordt het juridisch traject natuurlijk anders.

[sylvester1986]

Laptopdief te kijk gezet

AMSTERDAM -  De politie is op zoek naar een man die vorige maand heeft ingebroken bij een een bedrijf aan de Amsterdamse Singel.

De dief sloeg toe op 18 augustus tussen 19.30 en 20.00 uur. De man is vermoedelijk via het naastgelegen pand de centrale hal binnengekomen en heeft daarna de deur van het bedrijf opengebroken. Hij maakte zich uit de voeten met twee dure laptops.
In de jacht op de dader heeft de politie foto’s vrijgegeven waarop de verdachte duidelijk is te zien.

Bron: telegraaf

--------------------------
Staat er mooi op  

[sylvester1986]

Hondsbrutale inbrekers aan de schandpaal

AMSTERDAM -  De politie heeft foto’s vrijgegeven van twee mannen die op klaarlichte dag inbreken in een appartementencomplex.

Het duo sloeg toe op 19 september in de Amsterdamse Kinkerstraat. Terwijl een van de criminelen buiten op de uitkijk staat, breekt de tweede de voordeur van het complex open en gaat hij naar binnen met een lege tas. Even later volgt ook de eerste man.
Als beiden een half uur daarna weer naar buiten komen, zit de tas vol met gestolen spullen. Ze blijken te hebben ingebroken op drie verdiepingen.
De politie hoopt dat mensen de twee brutale dieven herkennen of op de bewuste dag tussen 13.30 en 14.00 uur iets verdachts hebben gezien.


Bron+foto telegraaf