Ik stel voor dat elke politieagent een uitschuifbare wapenstok krijgt met de lengte en handvat-dikte die goed past bij zijn of haar spierkracht en handgrootte. Dat is mogelijk door die wapenstokken te kopen in drie verschillende maten.
In elke politieauto moeten bovendien standaard één of twee kleine en grote uitschuifbare wapenstokken liggen. Op die manier kan zo nodig per missie of melding worden gekozen voor een wapenstok van optimale lengte en gewicht.
Bijvoorbeeld tijdens een achtervolging van een kleine verdachte, die hard kan rennen, is een kleine wapenstok het handigst. Dat geldt ook voor een vuurwapenincident, waarbij een kopelwerend harnas en extra magazijnen worden gedragen, of zelfs een pistoolmitrailleur. En het geldt ook voor een hete zomerdag waarbij flesjes drinkwater worden gedragen in een OPS-vest. En voor een zeer koude dag, waarbij veel zware en dikke kleding wordt gedragen.Enzovoort.
Maar bij een rellerige sfeer kan eerder een lange wapenstok worden gekozen voor afschrikking, zelfverdediging en aanhouding. Bijvoorbeeld met de jaarwisseling. Of bij een melding van een agressieve hond, enz.
Een kleinere (vrouwelijke) agent moet standaard een wapenstok dragen in de kleinste maat, met een smal handvat. Dat helpt voorkomen, dat de wapenstok wordt afgepakt, of uit de hand valt bij het slaan.
Ook helpt het overbelasting voorkomen van spieren, pezen en wervelkolom, door te zware uitrusting. Daarbij komt, dat kleinere agenten wellicht eerder zullen worden uitgerust met een taser, dan grotere en sterkere agenten, voor een goede taakverdeling bij aanhoudingen.
De totale uitrusting van politieagenten wordt mogelijk geleidelijk zwaarder door een kogelwerend vest, extra magazijn, bodycam, multitool, EHBO-setje, zwaarder pistool, wapenlampje, laservizier, smartphone in schokbestendige container, hoge schoenen, lichaamsbeschermers, hoofdlampje, enz.
Dat maakt het extra belangrijk om fysieke overbelasting van kleinere (vrouwelijke) agenten te voorkomen. Dat kan ongelukken helpen voorkomen. En mijn bovenstaande voorstellen kunnen op den duur arbeidsongeschiktheid door blijvende rug- en peesklachten helpen voorkomen.
Ook hoeven wat kleinere vrouwelijke politieagenten met grote capaciteiten, bij uitvoering van mijn voorstellen, minder vaak afgewezen te worden bij sollicitatie.
Over dit onderwerp kunnen via internet ook gespecialiseerde buitenlandse ergonomen en onderzoekers worden geraadpleegd op het gebied van politie-ergonomie en preventie van fysieke arbeidsongeschiktheid door politiewerk.
