LMA-S versus ETI

[oma]

Norsk Luftambulanse (op London Trauma Conference 2015)

[oma]

Endotracheal intubation (ETI) is a life-saving procedure used by emergency department physicians to provide definitive oxygenation, ventilation, or airway protection for the severely ill patient. Unfortunately, ETI can precipitate rapid and unexpected decompensation, particularly among ED patients who are at high risk for cardiovascular collapse. In fact, 25% of patients develop transient hypotension after emergent ETI and there is a 30-fold increase in adverse events among ED intubations compared with those performed in the operating room (OR).

http://www.emresident.org/post-intubation-hemodynamic-collapse-in-the-critically-ill-patient/

[Expert]

http://www.emresident.org/post-intubation-hemodynamic-collapse-in-the-critically-ill-patient/

Wel een beetje "open deur" artikel. Het is goed om het verschil tussen de Rapid Sequence Intubation en de Rapid Sequence Induction te kennen. De eerste wordt gekenmerkt door mineure anesthesie met een sedativum en een kortwerkende spierverslapper. Deze procedure heeft allerlei ongewenste bijeffecten. In het tweede geval geef je echt "balanced anesthesia" op basis van de vier pijlers.

• Hypnoticum
• Relaxans
• Opiaat
• Autonome stabiliteit

Met behulp van een hypnoticum en een opiaat spuit je sympathisch as onderuit en dat zal bij de kritiek zieke patiënt die geen enkele reserve meer heeft snel leiden tot cardiovasculair collaps. Daarom spreek ik altijd van koorddans op het randje van de dood. Daar moet je wel op anticiperen. Dat is geen trucje. Dat vereist véél exposure en vooral een zeer gedegen kennis van de farmacologie en van de pathofysiologie.

[Job45]

In november 2015 is AZRR gestart met het VIPS onderzoek. VIPS staat voor Video assisted Intubations in the Pre-hospital Setting (by Ambulancenurses in the greater Rotterdam Region).

Kunnen we intuberen makkelijker maken? een onderzoek naar toepassing van videolaryngoscopie (VIPS) bij de Ambulancezorg Rotterdam Rijnmond (AZRR).

Doelstelling van dit onderzoek is o.a. om te onderzoeken of videolaryngoscopie tot meer geslaagde intubaties lijdt dan de klassieke laryngoscopie.

Bron: http://www.ambulanceblog.nl/vips-onderzoek-kunnen-we-intuberen-makkelijker-maken/

[helm]

https://twitter.com/HansvanSchuppen/status/701020717010259969

One of the advantages of VL: you can make selfies with it! @ketaminh @AirwayNauts

[oma]

Simon Topham @simontopham

Day 2 @ATACCFaculty demo preparing for RSI. Team leader @jamestooley and @liveshq doc @HaldenHB playing ambo tech pic.twitter.com/0rXmiz0IT3

David Cookson @lincs999dr

@x7ljr @d0ct0revil @jamestooley @Helimed54 @ATACCFaculty #VestPositive #ATACC pic.twitter.com/VEKY5Rf3ss

Simon Topham @simontopham

Team @ATACCFaculty pre-hospital emergency anaesthetic. pic.twitter.com/TugT4DYszr

[oma]

Use of the GlideScope Ranger Video Laryngoscope for Emergency Intubation in the Prehospital Setting: A Randomized Control Trial.
Trimmel, Helmut MD; Kreutziger, Janett MD; Fitzka, Robert MD; Szüts, Stephan MD; Derdak, Christoph MD; Koch, Elisabeth MD; Erwied, Boris MD; Voelckel, Wolfgang G. MD
Critical Care Medicine:  March 21, 2016 -doi: 10.1097/CCM.0000000000001669

Conclusions: Video laryngoscopy is an established tool in difficult airway management, but our results shed light on the specific problems in the emergency medical service setting. Prehospital use of the GlideScope was associated with some major problems, thus resulting in a lower intubation success rate when compared with direct laryngoscopy.

http://journals.lww.com/ccmjournal/Pages/articleviewer.aspx?year=9000&issue=00000&article=96951&type=Abstract

[CM]

Use of the GlideScope Ranger Video Laryngoscope for Emergency Intubation in the Prehospital Setting: A Randomized Control Trial.
Trimmel, Helmut MD; Kreutziger, Janett MD; Fitzka, Robert MD; Szüts, Stephan MD; Derdak, Christoph MD; Koch, Elisabeth MD; Erwied, Boris MD; Voelckel, Wolfgang G. MD
Critical Care Medicine:  March 21, 2016 -doi: 10.1097/CCM.0000000000001669

http://journals.lww.com/ccmjournal/Pages/articleviewer.aspx?year=9000&issue=00000&article=96951&type=Abstract

Met  andere woorden prima in de ok maar minder geschikt bij  niet nuchtere getraumatiseerde patiënten.  Ben benieuwd of het voordelen gaat opleveren bij  dode patiënten in Rotterdam.  Niets ten nadele van de collega's daar,  eerder  een  constatering van de beperkingen van het  LPA  8.

[oma]

Ben benieuwd of het voordelen gaat opleveren bij  dode patiënten in Rotterdam.

Ik heb geen onderzoek nodig om met zekerheid te stellen dat intubatie geen enkel voordeel zal opleveren bij een dode patient.

[oma]

Als blijkt dat de intubatievaardigheden (directe laryngoscopie) ondermaats zijn zal videolaryngoscopie niet zorgen voor verbetering. VL kan nuttig zijn na een gefaalde intubatiepoging mits de ambulanceverpleegkundige bedreven is in het intuberen (DL). Na een gefaalde poging kan je ook nog een tweede DL poging ondernemen omdat VL je extra tijd kost.

Videolaryngoscopie kan prehospitaal nuttig zijn bij patient met moeilijke ademweg. Het is absoluut niet het wondermiddel waardoor iemand met matige intubatievaardigheden ineens succesvol zal gaan intuberen.

Ik weet niet precies wat je wil bijdragen aan deze discussie aangezien het hier gaat over prehospitaal intuberen en de spoedconiotomie.

Zelfs als anesthesiologen vinden dat videolaryngoscopie waardevol kan zijn in de kliniek zegt het nog steeds niets over de waarde van videolaryngoscopie in de ambulancezorg.

Videolaryngoscoop is geen wonderding dat zorgt dat iemand met slechte of matige intubatievaardigheden ineens succesvol gaat worden. Na een falende eerste intubatie kost je een tweede poging met VL extra tijd (=ongewenst). Als ik faal bij de eerste intubatiepoging weet ik al zeker dat het mij dan ook niet zal gaan lukken met een videolaryngoscoop. Voorts heb je bij traumapatienten regelmatig te maken met verstoorde anatomie, bloed en kots in de strot, als DL faalt kan je wel de VL pakken maar wat denk wat je dan gaat zien?

Vorige week ben ik ter plaatste geweest bij een patiënt met Ernstig Schedel Hersenletsel. Toen er geïntubeerd moest worden kwam ineens de McGrath uit de tas. "Mag ik het proberen", vroeg de verpleegkundige bescheiden. "Je krijgt één poging", was mijn buiten proportionele toeschietelijke reactie.

Kansloos natuurlijk! Het vergt gewoon een hele andere vaardigheid en dat is maar zeer ten dele aan te leren op een pop, die bovendien allemaal uit één mal bestaan. En dat is nou precies het hele eieren eten en dat wordt precies bevestigd in het artikel waaraan Oma refereert.

Het is buitengewoon stupide Airway management weg te zetten als een trucje dat iedereen kan worden aangeleerd. Het is een vaardigheid die veel ervaring, opleiding en exposure vereist om steeds opnieuw de juiste inschatting te kunnen maken. Het probleem wat ik waarneem is eigenlijk dat het gewoon geheel ontbreekt aan basiskennis en het is in mijn optiek onmogelijk en buitengewoon naïef te veronderstellen dat je deze tekortkoming kunt overbruggen met apparaatje.

Heeft U de tweede intubatiepoging zelf ondernomen? Zo ja, was het een geslaagde intubatiepoging en betrof het directe- of videolarygnoscopie?

Die lepel hing al in de mond, dus ik heb de manoeuvre zelf uitgevoerd. Dat was het snelste.

Het zegt dus dat iemand met goede intubatieskills zo kan overnemen om de tube er even in te schuiven.

Betrof het moeilijke ademweg? Gebruik jij bij RSI ook videolaryngoscoop bij de eerste intubatiepoging?

Inhoudelijk betrof het een eenvoudige luchtweg. Bij RSI gebruik ik altijd Directe Laryngoscopie (DL) bij de initiële intubatiepoging. Videolaryngoscopie op indicatie.