Of iets goed en rechtvaardig is, is in veel gevallen een gevoel. Zoals dus bij de rechtszaak over dat doodgereden jongetje.
Als het aan veel mensen zou liggen zou de bestuurder van de auto levenslange gevangenisstraf moeten krijgen. Alsof ie dus willens en wetens met een vooropgezet plan het jongetje heeft omgebracht.
Hij heeft te hard gereden en het jongetje gaf hem geen voorrang. Zo is dat ongeval ontstaan. Alhoewel, wellicht zou dat ongeval ook zijn ontstaan als ie 50 had gereden maar was de uitkomst dan wellicht (...) anders geweest. Dat hij is doorgereden en dat een verachtelijke handeling is, daar is iedereen het over eens. Maar dat vind ik ook van een tasjesroof van een bejaarde. En daar krijg je ook geen levenslang voor.
Dat bedoel ik met 'oppassen dat emoties de strafmaat niet bepalen'. In de hoogte van straffen zit een aspect vergelding. Maar vergelding en wraakzucht zijn in mijn ogen twee verschillende grootheden.
Buiten dat, strenger straffen maakt de maatschappij nog niet veiliger. Voorbeeld de USA waar draconische straffen op relatief kleine vergrijpen staan.
Ik las vandaag op Facebook dat iemand zei 'als je een aansteker jat dan zit je jaren vast maar als je iemand vermoordt dan mag je plantsoenen harken'. Dit zijn van die volstrekt ridicule uitspraken waar ik mij ontzettend aan kan ergeren. Als normaal denken te moeilijk wordt dan regeert kennelijk de onderbuik.