De zorg is al jaren een grote zorg als het gaat om brandveiligheid.
BHV-ers zijn een must maar dan wel met voldoende mensen, goede opleidingen, oefeningen en materialen. In de huidige structuur worden kansberekeningen gemaakt op basis van het verleden. Ohhh er is nog nooit wat gebeurt dus dan zal er ook nooit wat gebeuren. Dat is een stijl van management die je veel ziet en vaak gegeven door geld.
Nu moeten we ook wel kritisch de vraag stellen of een instelling kan voldoen aan de optimale invulling? Aan veiligheid zitten grenzen zeker als het gaat om geld. Je kan veel doen aan preventieve maatregelen maar de mens is de zwakste schakel. Daarom is sturing en handjes zo belangrijk.
Ik ben van mening dat je bij een daadwerkelijke brand in een zorginstelling direct moet opschalen. Groot opschalen en dan is afschalen altijd makkelijker. Je hebt nu eenmaal veel handjes nodig bij een ontruiming. De brandomvang is vaak maar beperkt tot 1 kamer maar de rooktontwikkeling is enorm.
Burgers inzetten bij een ontruiming kan een mooie oplossing zijn maar heeft veel beperkingen. Geen gegarandeerde opkomst omdat bijvoorbeeld mensen werken, weg of op vakantie zijn. Het ontbreken van structuur zou je nog kunnen oplossen door wijkteams te maken onder de vlag van het Rode Kruis. Deze ontwikkeling wordt sowieso bekeken voor de toekomst om ingezet te worden bij rampen. Dan heb je meer tijd voor opkomst en organiseren, bij brand heb je die tijd niet. Mijn angst zit hem in de gevaarszetting van brand. Zouden burgers buiten blijven bij een ontruiming als de afdeling vol hangt met rook en er nog mensen binnen zijn? Blijven ze dan buiten wachten totdat de brandweer er is met ademlucht?
Kort en goed, zorg verdient de juiste aandacht als het gaat om brandveiligheid. Een passende oplossing is er bijna niet zonder dat het extra geld gaat kosten voor de instellingen. Daarom dient de overheid de basis brandweerzorg sterk te houden, anders is de ramp geboren!
