Ik weet niet zo goed of deze vraag hier moet (anders wordt-ie wel verplaatst
) maar het volgende:
Ik heb laatst het ongenoegen gehad om iemand te zien overlijden, en de dood te constateren. Ik bedoel hier niet mee 'officieel doodverklaren', mag ik niet
. Bij het controleren van de ademhaling, de carotispols, en de pupil reflex viel het me op dat de ogen van de man ontzettend 'dof' waren, terwijl hij altijd heel vrolijk uit z'n ogen keek, en z'n ogen toen 'glommen'. Mijn moeder (= arts) vertelde me dat het dof worden altijd heel snel optreedt na de dood, en dat zij dat als onder andere als 'schouwingsmiddel' gebruikt. Wat ik me nu afvraag (dat wist ze me niet te vertellen); hoe komt dit dof worden, gebeurt dit ook bij mensen met een circulatiestoornis (bv bij ventrikelfibrilatie) als ze nog niet biologisch dood zijn, en trekt het dan weer weg als de circulatie weer op gang is gebracht?