@Thor, als je als passie veiligheid, calamiteitenbestrijding, crisisbeheersing en watersport hebt dan is een beleidsplan voor hulpverlening op het water wel een erg mooie combi voor een goed en vooral praktisch beleidsplan en werkprotocollen.
Veel geschreven door iedereen en veel goede punten merk ik.
Politiek moet inderdaad zijn verantwoording nemen en dit kan beter zeker als we kijken naar de financiën. Er moet gewoon geld komen voor een goede hulpverlening. Daarnaast zou er vanuit de Overheid een duidelijk beleid moeten zijn.
Ik maak een verschil tussen klein binnenwater (sloten, meertje, rivieren en kanalen) en groot binnenwater (IJsselmeer, Markermeer, Zeeuwse wateren, etc.) inclusief kust en zee.
Klein binnenwater kan prima door de regio meldkamer afgehandeld worden. Niet dat ze groot binnenwater niet zouden kunnen (je kan tenslotte alles leren) maar de specialisten zitten nu eenmaal in het KWC. Deze hebben Nationaal en Internationaal een duidelijk taak en rol. Alleen moeten ze die rol wel nemen. Niet alleen op de alarmeringsknop drukken maar regie pakken. Zij zouden moeten bepalen waar welke hulp naar toe gaat. Tips en infomatie van de schepen zijn welkom maar zij beslissen. Rust de schepen uit met AIS/GPS-volgsysteem en je kan op je plotterscherm uitstekend zien wie er dichtbij is en of deze boot inzetbaar is. Dat je een prio-1 (spoed) melding boven een prio 2 (pechgeval) zet lijkt mij duidelijk. Uitvragen van de situatie is door de centralist dus een absolute voorwaarde om een goede inschatting van eventueel gevaar te kunnen doen. Dat gebeurt nu veel te weinig. Daarnaast moeten ze alert en pro-actief reageren zoals bijvoorbeeld bij medische noodsituaties met het bellen van ambulance etc. Hanteer duidelijk roepnummers in plaats van moeilijke soms dubbele scheepsnamen voor reddingsboten. Combineer dat met strakke radioprocedures, goede centralisten en je bent een eind op weg. Je kan tenslotte maar 1 kapitein op een schip hebben.
Paraatheid en inzetbaarheid van hulpverleners en bergers moet duidelijk zijn. Ook de scheiding van taken. Is dat op het water anders dan op het land? Als je op de snelweg stil komt te staan en je staat verkeersgevaarlijk dan sleept de KLPD je naar een veilige plek alwaar de Wegenwacht of berger alsnog naar toe komt. Sta je wel veilig langs de snelweg dan komt daar de Wegenwacht en/of berger je helpen. Is dit ook niet mogelijk op het water? Lig je veilig voor anker of is het probleem niet acuut dan kan de berger/waterhulpdienst het oplossen maar is er (dreigend) gevaar dan zetten we de KNRM en anderen in om je te helpen. Die evacueren, blussen, verlenen EHBO en slepen je als dat moet naar de dichtsbijzijnde veilig plek. Is er verder transport of berging nodig dan hebben we daarvoor de berger. De KLPD brengt je auto tenslotte ook niet thuis. Wel moet de berger een overeenkomst tekenen dat er 100% paraatheid is binnen x-tijd. Dat geeft duidelijkheid aan alle partijen.
Daarnaast zou ik pleiten voor 1 reddingsdienst die 100% van de tijd inzetbaar is. Dat geeft duidelijkheid in de aansturing, organisatiestructuur, capaciteit en werkwijze. Dan kun je een goede verdeling maken in sectoren waar de 1e uitruk naar toe gaat. En ook met het preventief aanwezig zijn bij mooie of stormachtige dagen heb je dan je eigen sector. Het KWC kan je volgen en direct inzetten. Meer hulp nodig of meerdere meldingen dan krijg je bijstand uit een andere sector. Zo werken we al tientallen jaren op het land en zou dat niet kunnen op het water? Je bent toch een professional in je vak en stelt de burger centraal in de hulpverleningsvraag?
Wat daarnaast ook vaker zou moeten is het bekeuren of waarschuwen van de watersporters. Die maken er echt regelmatig een zooitje van als het gaat om goed "zeemanschap". Ga maar eens structureel preventief controleren en handhaven. Veel calamiteiten zijn te voorkomen door goed onderhoud, goede reisplanning maken, volgen van het weer, lezen van de kaarten/boeien en kennis van de regels die er zijn. Ben je betrokken bij een incident en is er verwijtbaar gedrag dan direct of zelfs achteraf een bekeuring. Watersport is een serieuse sport.
En wat betreft grote calamiteiten met brandende en zinkende partyschepen etc. De overheid moet nu eenmaal een gedegen plan en vangnet hebben. Redding bij een dergelijk incident is 1 maar de brandblussen, medische zorg, berging, registratie, opvang, voorlichting en onderzoek is een ander belangrijk deel. Redding zal chaotisch en adhoc plaats vinden door schepen in de buurt. Die zijn dit overigens ook verplicht. De rest moet je volgens een vast plan doen zeker omdat (vaak) vanuit meerdere regio's hulp komt. Brandweermensen voor blussing, beknellingen, duikers voor zoekwerk, ambulancemensen voor medische zorg etc. moeten ook transport hebben dus heb je daar de schepen van de KNRM voor nodig.
Of zie ik dit allemaal te simpel?!
