Een begin lijkt me door niet 24/7 beschikbare (red- en sleep)schepen te vragen om zich in- en uit te melden. Dan is er in ieder geval een overzicht over de beschikbare eenheden.
Zowel bij het KWC als bij de GMK melden KNRM en Reddingsbrigade eenheden hun status, zij hebben dus een overzicht van de eenheden. Bij enkele regio's zijn de reddingsbrigade eenheden zelfs opgenomen in het KVT, waardoor er altijd "dekking" is. In dit geval hebben we het echter over het KWC, daar melden alle reddingseenheden hun status (op het water, oppiepbaar, buiten dienst etc) via de marifoon of telefonisch. Deze status wordt dan aangepast in het computersysteem van het KWC.
Een tweede punt lijkt me aansturing die zicht heeft op de watereenheden, de beschikbare havens kent en direct contact heeft met meldkamers brandweer, politie en ambulance om de beste aanmeerplaats te bepalen.
Dit alles kan kostbare minuten schelen en geeft een overzicht over de dekking die de huidige vaartuigen hebben. Het hoeft allemaal geen tientallen miljoenen te kosten, gewoon een meldtafel bij de regionale meldkamers Midden Nederland, Zeeland, Friesland en Rotterdam erbij. Dan heb je het gros van het binnenwater wel te pakken, en de rest kan ook aangestuurd worden vanaf deze vier locaties. Eén of twee centralisten per meldkamer, een apart mobilofoonkanaal voor waterhulpverleners en de waterhulpverlening gaat meteen een paar stappen vooruit.
De aansturing van waterhulpverlening is een punt waar zeker verbetering in kan komen. Het probleem is nu dat er 2 sturende meldkamers zijn bij water incidenten, namelijk de GMK die de aansturing vanaf de landzijde doet en het KWC vanaf de waterzijde...
Ik ben zelf voor één nautische meldkamerorganisatie die alles aanstuurt. Mogelijk dat het KWC dan als intake kan dienen, en de incidenten die op de noordzee/waddenzee over de marifoon worden gecoordineerd (dus geen kusthulpverlening) kan aansturen en een aparte "watertafel" op de GMK als aansturing van het binnenwater en strand/kust eenheden via c2000. Het probleem met het SAMIJ gebied is dat je daar heel veel regio's hebt die over hetzelfde plasje water gaan. De eenheden die daarop acteren zouden dus eigenlijk via een centrale meldkamer moeten worden aangestuurd, wat nu dus gebeurd door het KWC. Maar daarbij mis je weer de directe contacten op de GMK bij multi inzetten...
Wat ik mis in je plan zijn de kustregio's waar er nog veel meer meldingen zijn waarbij wordt samengewerkt tussen waterdiensten en landdiensten. Vaak zijn dit dan landgerelateerde meldingen, maar ook daar is de samenwerking van belang. Ook merk je hier het grote voordeel van het C2000 systeem. We worden als nautische eenheid vrijwel altijd gekoppeld met de aanrijdende ambulance(s) voor overleg over bijvoorbeeld een overnamepunt en conditie van het slachtoffer.
Om terug te komen op het punt m.b.t het bepalen van een aanlandingsplaats/overnamepunt; Binnen de waterhulperlening is lokale kennis van enorm belang. Een centralist kan prima bekijken wat het beste overnamepunt is op zijn kaartje, alleen hij heeft geen beeld van de snel veranderende omstandigheden op en rond het water. Zo kan het zijn dat een strandopgang niet meer bereikbaar is met terreinvoertuigen ivm een storm van de vorige nacht, of dat vanwege de weeromstandigheden of getij gekozen wordt voor een andere haven. Zeker voor varende eenheden op zee of groot binnenwater is het soms gevaarlijk om onder heftige weeromstandigheden op bepaalde plekken te komen... dat kunnen de schippers prima bepalen, maar om aan de hand van een kaart en wat andere parameters te beoordelen is vrijwel onmogelijk.
