voor mijn gevoel moet de knrm zich richten op de gebieden die onder de kustwacht vallen. Hiernaast zie ik een rol in de strandbewaking als beheerder van de materialen, als baas van het personeel en als organisatie verantwoordelijk voor uniforme regels. De reddingsbrigades zullen het personeel leveren en een basis opleiding geven.
Op de andere wateren (zoals den bosch/ culemborg) is de alarmploeg een verlenging van de brandweer. Waarbij de brandweer betaald en faciliteerd. Of je dan een brandweerpleog of een reddingbrigadeploeg bent maakt niet zo gek veel uit.
9910001
Ik begrijp van Joost dat het samenvoegen van de KNRM en REDNED alleen maar versterking van beide organisaties kan geven?
Een grote landelijk dekkende organisatie met verschillende activiteiten gericht op het risico van het gebied. Dan kun je zwemlessen blijven geven en een kweekvijver zijn voor teams die zich bezig houden met bewakingen op het strand en water. Daarnaast kun je dus alarmploegen inzetten voor de rampenvloot en de reddingen zoals nu de KNRM ook al doet. Goede mensen kunnen dus werken aan persoonlijke ontwikkeling en blijven groeien in de organisatie.
Hebben beiden dus niet veel raakvlakken met elkaar en ben je elkaar nu niet aan het beconcurreren? Strijd tussen de KNRM en REDNED geeft alleen maar spanningen in een gebied terwijl het ook een mooie aanvulling kan zijn op elkaar. Ik begrijp wel dat dit allemaal gevoelig ligt omdat beide organisaties een respectvolle geschiedenis hebben.
Als ik zie hoeveel er de afgelopen jaar is verandert en wat er nog gaat gebeuren in hulpverleningsland is dit een halve oplossing. Je denkt hier ook in 'oude structuren'. Ja, de Brandweer is op veel wateren de aangewezen dienst, maar dit wordt gedelegeerd vanuit de gemeente via de veiligheidsregio. Zij hebben daar vaak helemaal niet de kennis en kunde voor, op veel plaatsen zijn ze enorm zoekende. Daarom worden vaak ook reddingsbrigades gevraagd om te helpen: vanwege hun kennis, kunde en ervaring. Je wil die dus niet onderbrengen bij de Brandweer, dan gaat dat verloren. Ze zijn juist onderdeel van de Reddingsbrigade en als experts uitgeleend aan de Brandweer. Ook de eisen aan strandbewaking gaan wijzigen met de komst van de nieuwe Zwemwaterwet. In mijn ogen kun je zaken als uniforme regels en het geven van opleidingen niet scheiden: als het goed is versterken die elkaar continue en heb je een opwaartse spiraal waar voortschrijdend inzicht leidt tot het bijstellen van opleidingen vanwege veranderde regels en het veranderen van regels vanwege nieuwe kennis.
In mijn ideale wereld heb je 1 reddingsorganisatie, die een landelijk netwerk heeft van alarmploegen. In Kustwacht-gebied aangestuurd door de Kustwacht en op overige wateren door de GMK. In die ene reddingsorganisatie borg je de kennis en kunde van het redden van drenkelingen, ongeacht het werkgebied. Door opschaling heb je dan ook meteen je reddingsvloot voor rampenbestrijding. Verder is het dé kennisorganisatie op het gebied van 'voorkomen en redden van drenkelingen': de theorie- en praktijkopleidingen, publieksvoorlichting (polsbandjes, muien en zwinnen, hoe bereid ik mijn boot voor op een zeiltocht) en sport als uithangbord voor het werven van nieuwe vrijwilligers (doet het goed op NET5
). Daarin zijn KNRM en RN beide nodig: geen van beide bestrijkt op dit moment al deze gebieden, maar op bepaalde onderdelen blinkt de een of de ander uit. Maar ik weet ook dat dit makkelijker gezegd is dan gedaan.
En dan komen we weer terug bij het begin: de verschillen in organisatiestructuur, sturing, financien, drijfveren, cultuur, geschiedenis etc. zijn zo groot, dat het echt heel lastig zal worden. De KNRM gaat er van uit dat ze brigades straks wel (met geld) zullen inlijven en de Reddingsbrigades hebben trotse leden die lokaal zoveel zeggenschap hebben dat het echt lastig zal worden om ze te overtuigen van nut- en noodzaak. Die leden zul je stuk voor stuk moeten overtuigen, niet alleen vanwege de democratie, maar ook om ze te houden zodat je die grote landelijke organisatie kunt zijn.
In onze brigade ging de discussie de laatste 2-3 jaren vooral over het gebruik van het uniforme Reddingsbrigade-logo, striping en andere uitingen. Veel leden hechten zwaar aan de lokale eigenheid en zijn bang om dat te verliezen in Reddingsbrigade Nederland. Dat er dan nergens meer 'Bossche Reddingsbrigade' staat met eigen logo en website. We gebruiken nu beide door elkaar, zodat mensen kunnen wennen en hebben als bestuur besloten dat we er geen halszaak van maken, maar gewoon per keer kijken wat het beste is. Je merkt nu na een jaar of 3 dat steeds vaker wordt gekozen voor het landelijke logo, omdat een aantal mensen zich daar steeds meer verbonden mee voelen.
Als ik dat zie gebeuren, houd ik mijn hart vast voor 1 landelijke nieuwe organisatie: dat wordt een cultuurshock, ledenvergaderingen tot diep in de nacht, actiecomité's etc. En als organisatie- en veranderdeskundige kan ik alleen maar zeggen dat dit tijd kost en dat je mensen die tijd ook moet geven. Vrijwilligers zijn namelijk maar gebonden door 1 contract en dat is het zogenaamde 'psychological contract'. Ze zijn over het algemeen financieel niet afhankelijk van het vrijwilligerswerk, zoals van een echte baan. Dus moet je ze psychologisch binden: het zo leuk maken dat ze niet weg willen. Dat vraagt om een andere managementstijl dan in een 'gewoon bedrijf'.
Ik heb het al eens eerder gezegd: begin maar eens met 1 naam en logo richting het publiek. Nog 2 organisaties, maar 1 koepel met 1 naam. Als dat lukt, moet de rest ook goed kunnen komen
(voor wie het leuk vindt:
http://www.alphens.nl/nieuws/gemeente/4698,motie-stoppen-fusie-alphen-boskoop-rijnwoude.html of waarom het niet eens zijn over de naam leidt tot het stoppen van een fusie
)
