Ten koste van wat? Ik zie werkelijk geen probleem dat er journalisten aanwezig zijn. Als ze gewond raken is het hun eigen risico.
Hmm... Een verkeerde woordkeuze
Ik bedoelde aan te geven dat het prima is dat er pers aanwezig is, en ook al zijn deze in het bezit van de 'politieperskaart' en (in dit geval) een blauw hesje (of de 'rellenkaart' die schijnbaar weer terug komt), dan geeft je dat nog niet het recht om vorderingen niet te hoeven opvolgen.
Ook ik zie er geen probleem in dat er pers aanwezig is, prima zelfs... Maar zoals je zelf al aangeeft, raken ze gewond, of lopen een tik op, dan niet gaan lopen mauwen....
Dat je aangezien wordt voor een relschopper is a part of the game, maar als je overduidelijk een hesje aan hebt en een dure camera in de hand dan is er geen enkele reden om te schermen met een noodverordening. Het zou fraai worden zeg, dat geen enkele noodtoestand verslaan mag worden. Juist bij dit soort toestanden is nieuwsgaring ontzettend belangrijk.
Hoe belangrijk die nieuwsgaring ook is, als een agent, of in dit geval een ME'er, onder hoge druk zijn werkzaamheden moet uitvoeren en er is al diverse malen gevorderd (d.m.v. omroepinstallatie) om te verkassen, dan kun je je voorstellen dat zulke ME'er er echt niet op zit te wachten om met een eigenwijze journalist uitgebreid in discussie te gaan... Komt die aan en zegt dat er doorgelopen moet worden, dan geld dat óók voor pers in bezit van politieperskaart en blauw hesje/rellenkaart. Zoals al eerder aangegeven, ze hadden ook áchter de linie kunnen verslaan.
Overigens, de NVJ heeft ook een duidelijke leidraad opgesteld waarin het een en ander duidelijk is gemaakt, ik citeer de punten 3 en 4;
3. Positie van de pers
De pers heeft een bijzondere maatschappelijke functie bij de realisering van de vrijheid inlichtingen te verzamelen en door te geven en van de vrijheid van meningsuiting. Voor de vorming van de openbare mening over het doen en laten van de overheid is die functie van wezenlijk belang. Het is daarom wenselijk dat journalisten, wanneer dat mogelijk is, hun journalistieke werk ook kunnen doen op plaatsen waar het publiek niet kan worden toegelaten. Journalisten kunnen zich dan met hun politieperskaart (zie punt 9) als zodanig legitimeren.
4. Beperking van de mogelijkheid informatie te vergaren
Artikel 2 Politiewet draagt de politie op in ondergeschiktheid aan het bevoegd gezag en in overeenstemming met de geldende rechtsregels te zorgen voor de daadwerkelijke handhaving van de rechtsorde. De handhaving van de rechtsorde omvat:
1. de handhaving van de openbare orde, waarbij de politie ondergeschikt is aan de burgemeester (artikel 35 Politiewet);
2. de justitiële politietaken (opsporing van strafbare feiten, aanhouding van verdachten), waarbij de politie ondergeschikt is aan de officier van Justitie (o.a. artikelen 148 en 156 Wetboek van Strafvordering).
Zowel bij de handhaving van de openbare orde als bij de uitvoering van justitiële politietaken kunnen zich situaties voordoen, waarin maatregelen moeten worden getroffen om feitelijke hinder door omstanders bij het politieoptreden tegen te gaan. Soms blijkt het bijvoorbeeld nodig, een gedeelte van de openbare weg voor het publiek af te sluiten. Bij ordeverstoringen komt het ook voor, dat de politie aan een ieder het bevel geeft zich te verwijderen. Zulke maatregelen kunnen voor journalisten een beperking meebrengen van de mogelijkheid ter plekke informatie te vergaren. De algemene taakomschrijvingen geven de politie de bevoegdheid maatregelen te treffen om te voorkomen dat omstanders in gevaar komen of de politie voor de voeten lopen.
De maatregelen mogen er niet op gericht zijn bepaalde publikaties onmogelijk te maken; dat zou in strijd zijn met de in artikel 7 Grondwet gewaarborgde vrijheid van meningsuiting. Onder “publikaties” worden ook verstaan: foto- en filmreportages en radio-opnamen.Bron:
NVJIk vermoed zo dat de vordering van de betreffende ME'er er zeker niet op gericht was om de persvrijheid te belemmeren, maar wel om een 'schoon en veilig' werkgebied te creëren, en de journalist, die heeft zich gewoon aan de vordering te houden (in dit specifieke geval).
