Op den duur zou dit een basisvereiste moeten worden voor evenementen werk denk ik, echter kan niet iedereen het niveau aan, en zul je dus mensen verliezen die nu wel evenementen doen.
Hier krijg je natuurlijk wel weer de discrepantie tussen aan de ene kant het niveau van de dienstverlening en aan de andere kan de toegankelijkheid voor de vrijwilligers. Als ik zoiets hoor gaan m'n alarmbellen af, moet je deze mensen dan wel neer zetten op een evenement waar dergelijke kennis blijkbaar toch nodig is?
Ik snap dat de wrang tussen de factoren heel lastig is als vrijwilligersorganisatie, maar ik ben wel van mening dat je niet harder moet gaan rennen dan je eigenlijk kan. Ik zie inzake deze vorm van hulpverlening eigenlijk twee oplossingen om het niveau van de dienstverlening te waarborgen.
- Men maakt onderscheid tussen de kennis en kunde van groepen vrijwilligers. Op de lokale braderie heb je niet meer kennis nodig dan een ehbo vereniging op "oranje kruis niveau". Als het Rode Kruis zich wil profileren als organisatie die ook op evenementen met grotere en specifieke risico's dienstverlening kan aanbieden, zou je alleen vrijwilligers met aangetoonde competenties op deze gebieden moeten aanbieden op deze markt. Hierbij komen natuurlijk ook aanvullende kosten kijken voor de organisator, waarmee de betreffende opleidingen gegeven kunnen worden. Hiermee komen we toch weer terug op het onderscheid tussen "BLS" en "BLS+" zoals in de andere topics besproken wordt.
- Het Rode Kruis profileert zich als organisatie die basale eerste hulpverlening kan leveren aan evenementen met een betrekkelijk laag risico, men gaat dan niet de concurrentie aan met commerciële partijen die met professionals werken en dienstverlening op maat kunnen leveren. Zo worden ook geen verwachtingen geschept bij betrokken partijen die door het RK personeel niet waar te maken zijn.
