Willem,
Het zou je nu sieren als je je terugtrok uit deze discussie. Je hebt duidelijk (bijna) iedereen zich tegen je zien keren en nu blijf je doordrammen over richtlijnen en wetten waar je duidelijk nog maar weinig kennis van hebt. Zeker in de medische beroepspraktijk.
Schuil niet achter het feit dat je lekenhulpverlener bent, ook deze hebben een morele verplichting om zelfbeschikking te respecteren. Daarmee behouden we namelijk een fatsoenlijk samenleving.
Je walst over de wensen heen van een stervende in je strijd om held te worden. Ik hoop je nooit tegen te komen in mijn beroepspraktijk maar wij mogen beiden van uit gaan dat, indien het zich voordoet, het een onvergetelijke ontmoeting wordt.
CM
@CM (en anderen)
Ik hoop dat je begrijpt dat ik een duidelijk onderscheid wil maken tussen
een reanimatie in het openbaar met omstanders EN in besloten kring zoals in familiaire omgevingen of in zieken/verpleeghuizen.
Dat zijn twee totaal verschilende omgevingen.
Ik begrijp ook dat iedereen, leek en professional, het altijd moeilijk heeft een dergelijke zware beslissing te nemen.
Het nemen van een beslissing over niet-starten en staken van een reanimatie IN HET OPENBAAR vanwege het (alsnog) aantreffen van een niet-reanimeren is vanwege diverse praktische overwegingen op zijn minst gezegd niet handig, voornamelijk om ongewenst gedrag van omstanders te voorkomen.
Een groot deel van de Nederlandse bevolking heeft ooit of nog steeds op een of andere manier geleerd om te reanimeren.
Belast deze mensen a.u.b. niet met moeilijke ethische, morele of juridische doemscenario's over de (mogelijke) juridische gevolgen van hun handelen op cursussen.
Daarmee bereik je juist het tegenover gestelde. Mensen zijn dan niet zo maar meer bereid om te helpen, gevoed door aangepraatte onterechte angst over gemeende en onterechte juridische gevolgen.
Het laatste deel van jouw citaat over het bevoegd zijn om de reanimatie niet te starten dan wel te staken is toch anders dan de richtlijnen die ik gezien heb op het web en in het 'Reddingswezen'.
Ik citeer even uit het 'Reddingswezen'.
Het Oranje Kruis heeft de richtlijnen van de NRR in haar lesmaterialen opgenomen, net als vele andere organisaties op het gebied van eerstehulp.
Iemand die door het Oranje Kruis wordt gecertificeerd heeft als het goed is kennis genomen van het standpunt over het niet-reanimeren van het Oranje Kruis door middel van het lesmateriaal (instructeur).
Als daar tegenstrijdigheden ten opzichte van de de NRR zitten, is dat de volledige verantwoording van het Oranje Kruis zelf naar haar gecertificeerden en niet van de NRR.
Het laatste en hoogste woord verdient in deze discussie de richtlijnen van de NRR en niet bij andere organisaties die de richtlijnen van de NRR volgen.
