Reanimatie is slechts een klein maar belangrijk onderdeel van EHBO door leken (lees agenten).
Kwalijk vind ik dat er o.a. door de Hartstichting en andere (commerciele) organisaties te veel aandacht wordt besteed aan reanimatie, het gebruik van wonderkastjes genaamd AED's en de rooskleurige verwachting van overleven.
Hierdoor is een geheel uit de hand gelopen illusie gecreeerd dat deze wonderkastjes in alle gevallen soelaas kunnen bieden bij elke onwelwording. Flauwvallen is toch immers pads plakken? Ja toch, of niet...?
Zolang er nog reanimatie instructeurs zijn die consequent iedereen aanleren direct pads te plakken en niet eerst
deugdelijke controles van de vitale functies laten uitvoeren is er nog veel aan de weg te timmeren.
De Hartstichting zal dus eens flink moeten timmeren aan haar eigen reanimatie opleidingen, haar voorlichting en een reeel beeld moeten geven over de uitkomsten van reanimatie pogingen.
Dat agenten altijd als eerste ter plaatse zijn wordt door de Hartstichting in een totaal verkeerde context getild. Het zijn vrijwel altijd omstanders of familie die getuige zijn van een (vermoedelijk) hartprobleem, alarmeren en starten met reanimeren met alle goede bedoelingen.
Het bericht dat er geen reanimatie bijscholing plaats vindt bij de politie betekent ook dat agenten kennelijk dan ook geen EHBO bijscholing meer krijgen. En dat is nog veel kwalijker!