Ligt een deel van het probleem niet bij de brandweer en hun geoefendheid en opleiding? Hoe vaak knipt men op een auto die minder dan 5 jaar oud is en met een snelheid van 80 km tegen een boom is gelanceerd? De opleiding en oefeningen sluiten dus niet aan bij de praktijk. Het ligt niet aan de materialen waarmee men moet werken. De sleutel tot een succesvolle bevrijding uit een verongelukt voertuig is niet de beperking of onmogelijkheden van de spreiders, scharen en rammen in hedendaagse auto's, maar de bediener van de apparatuur.
Maar als men ziet met wat voor geweld sommige bestuurders hun auto tegen een boom, bovenleidingsmast of vrachtwagen parkeren is het niet verwonderlijk dat de brandweer en ambulance en MMT soms tot één van de laatste opties moet besluiten.
Overigens vind ik het wat kort door de bocht om ter plaatse door één arts te laten bepalen dat een ledemaat maar geamputeerd moet worden, zonder foto's, van de botten, en controle van de bloedvaten en spieren.
Als je te snel over gaat tot deze rigoreuze maatregel kun je niet meer terug. Krijg je de patiënt er wel uit, en besluit men na verder onderzoek in door het traumateam in het Ziekenhuis dat een been niet gered kan worden heb ik daar een beter gevoel bij.
En wat doe je als het gehele onderlichaam vast zit? Amputeren vanaf de navel naar beneden
