Wat het nog erger maakt is dat de inzet van 1-7 blijkbaar procedure is, en men angstvallig blijft vast houden aan deze procedure. Het moet toch niet zo gaan worden dat procedures zo vast gaan zitten dat we die klakkeloos blijven volgen. Waar blijft de vakmanschap dan in deze?
Dat wordt bij deze brand helaas weer eens duidelijk, het (moeten) vasthouden aan procedures met alle positieve en negatieve gevolgen is niet alleen bij deze inzetten het geval.
Brandweerlieden en ploegen worden voornamelijk beoordeeld aan de hand van wat er allemaal in "de boekjes" staat en hoe zij volgens "de boekjes" werken.
Er blijft dan ook maar weinig ruimte over voor o.a. eigen initiatief, creativiteit, innovatie, belangstelling en betrokkenheid vanaf en door de werkvloer.
Er is een spanningsveld tussen het "zo vast zitten aan procedures die we klakkeloos
moeten blijven volgen" en de maar zeer beperkte ruimte die overblijft voor "vakmanschap". Naarmate meer wordt vastgelegd in uitvoerige procedures wordt deze ruimte beperkter.
In een organisatie als de brandweer zullen bepaalde procedures moeten worden vastgelegd en verder moeten worden ontwikkeld maar hoe ver gaat men daarmee, hoe en waarom (door wie en met praktische inbreng van wie) worden deze procedures opgesteld.