Politieperskaart versus andere perskaarten

[DiNozzo]

Een 112-fotograaf is fotojournalist. Dat wordt door de NVJ zelf ook aangegeven. Iedereen die regelmatig publiceert kan zich beroepen op de term journalist. Hoef je niet blij mee te zijn (ben ik ook niet), maar dat is wel een feit. De politieperskaart is in deze wel de enige door beide partijen geaccepteerde regulering die er is.

Nagenoeg het hele topic staat inmiddels vol met de discussie over het wel of niet toelaten van journalisten tot de afzettingen en de positie van 112-fotografen in de pers. Ook door de beroepsfotografen (voltijd en deeltijd) wordt vaak uitgehaald naar de 'cowboys' en 112fotografen die te pas en te onpas opduiken. Ik heb daar zelf ook wel een mening over al heb ik ook in een gebied gewerkt waar de lokale 112 site met heel veel respect en rust bij een ongeval op de achtergrond bleef tot de hulpverlening klaar was en het sporenonderzoek afgerond. Dat terwijl de lokale cameraman van de regionale omroep elke keer weer gewezen moest worden om van sporen af te blijven en ergens niet te staan en dat steevast een welles-nietes discussie opleverde.

Na bovenstaande opmerking ben ik gaan zoeken waar het recht op de vrije nieuwsgaring vandaan komt. In Nederland blijkt dit nergens letterlijk te zijn vastgelegd maar het is een voorvloeisel van de interpretatie van art 10 EVRM, art 19 IVir en artikel 7 Grondwet. Ik haal de wetten hieronder kort aan:

EVRM (Europees Verdrag van de Rechten van de Mens)
Artikel 10

1. Een ieder heeft recht op vrijheid van meningsuiting. Dit recht omvat de vrijheid een mening te koesteren en de vrijheid om inlichtingen of denkbeelden te ontvangen of te verstrekken, zonder inmenging van enig openbaar gezag en ongeacht grenzen. Dit artikel belet Staten niet radio-omroep-, en bioscoop- of televisieondernemingen te onderwerpen aan een systeem van vergunningen.

2. Daar de uitoefening van deze vrijheden plichten en verantwoordelijkheden met zich brengt, kan zij worden onderworpen aan bepaalde formaliteiten, voorwaarden, beperkingen of sancties, die bij de wet zijn voorzien en die in een democratische samenleving noodzakelijk zijn in het belang van de nationale veiligheid, territoriale integriteit of openbare veiligheid, het voorkomen van wanordelijkheden en strafbare feiten, de bescherming van de gezondheid of de goede zeden, de bescherming van de goede naam of de rechten van anderen, om de verspreiding van vertrouwelijke mededelingen te voorkomen of om het gezag en de onpartijdigheid van de rechterlijke macht te waarborgen.

Internationaal Verdrag inzake Burgerrechten en Politieke Rechten
Artikel 19

1. Een ieder heeft het recht zonder inmenging een mening te koesteren.

2. Een ieder heeft het recht op vrijheid van meningsuiting; dit recht omvat mede de vrijheid inlichtingen en denkbeelden van welke aard ook te garen, te ontvangen en door te geven, ongeacht grenzen, hetzij mondeling, hetzij in geschreven of gedrukte vorm, in de vorm van kunst, of met behulp van andere media naar zijn keuze.

3. Aan de uitoefening van de in het tweede lid van dit artikel bedoelde rechten zijn bijzondere plichten en verantwoordelijkheden verbonden. Deze kan derhalve aan bepaalde beperkingen worden gebonden, doch alleen beperkingen die bij de wet worden voorzien en nodig zijn:

(a) in het belang van de rechten of de goede naam van anderen;
(b) in het belang van de nationale veiligheid of ter bescherming van de openbare orde, de volksgezondheid of de goede zeden.

Artikel 7 Grondwet
Artikel 7


1. Niemand heeft voorafgaand verlof nodig om door de drukpers gedachten of gevoelens te openbaren, behoudens ieders verantwoordelijkheid volgens de wet.
2. De wet stelt regels omtrent radio en televisie. Er is geen voorafgaand toezicht op de inhoud van een radio- of televisieuitzending.

3. Voor het openbaren van gedachten of gevoelens door andere dan in de voorgaande leden genoemde middelen heeft niemand voorafgaand verlof nodig wegens de inhoud daarvan, behoudens ieders verantwoordelijkheid volgens de wet. De wet kan het geven van vertoningen toegankelijk voor personen jonger dan zestien jaar regelen ter bescherming van de goede zeden.

4. De voorgaande leden zijn niet van toepassing op het maken van handelsreclame.

In feite komt het er op neer dat de overheid geen beperkingen mag opleggen aan het verzamelen van inlichtingen mits dit binnen de wet is. Ik heb dan ook verder gezocht naar de grondslag om iemand zonder politieperskaart te weigeren tot een plaats delict. Ik kan die niet vinden... Sterker nog, door de regels die door de NVJ aan de politieperskaart gesteld worden maak je het burgerjournalisten onmogelijk om een goede nieuwsgaring te doen en zich 'een mening te vormen'. Deze worden namelijk afhankelijk gemaakt van 'erkende' journalisten en dat lijkt wel een beetje gecontroleerde journalistiek. Iets waar wij zo wars van zijn.

Mijn inziens is dat niet houdbaar als een ander, met politieperskaart, wel door het lint mag lopen. Het is heel leuk dat er bepaalde regels gemaakt zijn om te voorkomen dat het een warboel wordt maar deze vorm van selectie mag met het oog op het bovenstaande niet. Het is wel of niet, en niet de een wel en de ander niet. Enige voorwaarde is dat ze komen om 'inlichtingen' te vergaren, en niet om.. noem eens wat anders.

Interessant in deze is het stukje dat de NVJ zelf gebruikt op haar site:

9. Landelijke politieperskaart
Voor een goede beroepsuitoefening moeten journalisten, die met name het politieterrein werkzaam zijn, beschikken over een politieperskaart. Sinds 1980 wordt door de Stichting Landelijke Politieperskaart te Amsterdam een landelijke kaart uitgegeven. Een ieder die kan aantonen journalist van hoofdberoep te zijn en die een professioneel belang bij zo’n kaart heeft, wordt in het bezit van die politieperskaart gesteld.

Zoals ik al zei, er is een selectief uitgiftebeleid. De grondslag van dit beleid is niet op de wet gestaafd.

De uitgifte van deze kaart is in handen gelegd van een stichting, waarvan het bestuur bestaat uit vertegenwoordigers van de journalistiek.

Met andere woorden, de bestaande pers bepaald wie er mag toetreden tot de pers.

Ingaande 1 januari 1988 is de landelijke politieperskaart gesplitst in een genummerd perslegitimatiebewijs en een daaraan gekoppeld en genummerd persherkenningsteken.
De ministers van Justitie en van Binnenlandse Zaken hebben het model van beide kaarten bij beschikking vastgesteld. De beslissing over de erkenning van deze kaart ligt, voor wat betreft de korpsen van de toenmalige gemeentepolitie, bij de betrokken burgemeester. De ministers bevelen deze erkenning dringend aan. De minister van Justitie heeft als beheerder van het toenmalige Korps Rijkspolitie de kaart erkend.

Niets op toe te voegen.

De kaart legitimeert de houder ervan als professioneel journalist. Met het oog op de betekenis van de journalistiek voor de realisering van de vrijheid inlichtingen te verzamelen en door te geven wordt veelal aan journalisten toegang verleend tot plaatsen, die voor anderen ontoegankelijk zijn, bijvoorbeeld afgezette gedeelten van de openbare weg. Daarbij dient de journalist op verzoek zijn politieperskaart te tonen.

In feite staat hier dus dat de NVJ vind dat iemand die naast zijn 20, 30 urige werkweek er voor kiest om nog een paar uur te steken in een eigen nieuwssite geen professioneel journalist is. Immers komen deze mensen niet in aanmerking voor de PPK en kunnen dus ook zich niet legitimeren als professioneel journalist. Want wat is nou de definitie van een professioneel journalist en waarom mag die meer dan een 'amateur' journalist?

Neem daarbij ook eens de reacties op een artikel van Villa Media over 112 fotografen in ogenschouw en je ziet eigenlijk dat de markt probeert zichzelf te 'beschermen' tegen vernieuwing. Er worden althans vooral liever geen nieuwkomers toegelaten.  De NVJ bepaald wie er mag toetreden tot het 'politieperskaart genootschap'. De 112 fotograaf van vandaag kan al geld verdienen met journalistiek alleen is gewoon anders begonnen of bezig dan de fotografen van vroeger. De hele regeling rondom de politieperskaart lijkt nergens op gestaafd te zijn.

[JJ75]

Nagenoeg het hele topic staat inmiddels vol met de discussie over het wel of niet toelaten van journalisten tot de afzettingen (...)

LIKE

[Red Cross Medic]

Nagenoeg het hele topic staat inmiddels vol met de discussie over het wel of niet toelaten van journalisten tot de afzettingen (...)

Netjes uitgepluisd!

Daarnaast neemt het aantal journalisten bij afzettingen toe, zoals die van zogenaamde 112-sites die graag geld willen verdienen aan rampen. Er is altijd sprake van een grijs gebied; ook in de toekenning van de kaarten.’

Juist....dus een politie perskaart houder wil geen geld verdienen aan rampen? Hier word de 112 tak dus zwart gemaakt en zijn de perskaart houders de beste.

[williamharthoorn]

Nagenoeg het hele topic staat inmiddels vol met de discussie over het wel of niet toelaten van journalisten tot de afzettingen (...)

Herkenbaar en niks aan toe te voegen !

[jeugdbrandweer131]

Nagenoeg het hele topic staat inmiddels vol met de discussie over het wel of niet toelaten van journalisten tot de afzettingen (...)

mooi op gezocht.

en inderdaad andere fotografen kijken inderdaad ook niet alleen naar het belang van hun portemonnee maar ook naar de informatie voorziening naar de bewoners die graag willen weten waarom de traumahelikopter in hun tuin is geland of waarom er ineens zoveel politie voor deur staat en de buurman is meegenomen.

[Ko van Leeuwen]

mooi op gezocht.

en inderdaad andere fotografen kijken inderdaad ook niet alleen naar het belang van hun portemonnee maar ook naar de informatie voorziening naar de bewoners die graag willen weten waarom de traumahelikopter in hun tuin is geland of waarom er ineens zoveel politie voor deur staat en de buurman is meegenomen.

Daat gaat voor veel beroepsfotografen ook op. Ik zelf werk sterk lokaal en het informeren en signaleren is vaak net zo belangrijk als geld verdienen. Dit is geen argument wat je aan een bepaalde groep kan ophangen.

Nagenoeg het hele topic staat inmiddels vol met de discussie over het wel of niet toelaten van journalisten tot de afzettingen en de positie van 112-fotografen in de pers.
....
....

De oorsprong van de PPK ligt bij de grote rellen van 1980. Om de pers gelegenheid te geven om verslag te doen zonder een politieknuppel in hun nek te krijgen is via de PPK een uitzonderingspositie gecreerd. Tijdens de opkomst van de 112-fotografie kwam de politie er achter dat de PPK een handig middel was om een teveel aan fotografen te voorkomen. Dat is een toegestane maatregel op basis van openbare orde:

   EVRM (Europees Verdrag van de Rechten van de Mens)
    Artikel 10

    1. Een ieder heeft recht op vrijheid van meningsuiting. Dit recht omvat de vrijheid een mening te koesteren en de vrijheid om inlichtingen of denkbeelden te ontvangen of te verstrekken, zonder inmenging van enig openbaar gezag en ongeacht grenzen. Dit artikel belet Staten niet radio-omroep-, en bioscoop- of televisieondernemingen te onderwerpen aan een systeem van vergunningen.

    2. Daar de uitoefening van deze vrijheden plichten en verantwoordelijkheden met zich brengt, kan zij worden onderworpen aan bepaalde formaliteiten, voorwaarden, beperkingen of sancties, die bij de wet zijn voorzien en die in een democratische samenleving noodzakelijk zijn in het belang van de nationale veiligheid, territoriale integriteit of openbare veiligheid, het voorkomen van wanordelijkheden en strafbare feiten, de bescherming van de gezondheid of de goede zeden, de bescherming van de goede naam of de rechten van anderen, om de verspreiding van vertrouwelijke mededelingen te voorkomen of om het gezag en de onpartijdigheid van de rechterlijke macht te waarborgen.

Met de opkomst van de 112-fotografie was m.i. voor het eerst sprake van een structurele verschuiving waarbij niet-beroepsmatige fotografen een rol van belang gaan spelen. Wie echter gaat pleiten voor het afschaffen van de PPK zal van een koude kermis thuis komen want dan gaat iedereen buiten het lint, beroeps of niet. Of de verslaggeving daarmee gediend is???

En dat je van buiten het lint geen verslaglegging kan doen bestrijd ik. Ik heb het zelf tenslotte ook jaren zonder PPK moeten doen. En veel 112-fotografen die het voor hun eigen website doen en niet aan de media leveren zal dat ook niet altijd een bezwaar zijn. Uit ervaring weet ik dat je er ook wel eens te dicht op kan staan en geen overzichtsbeeld hebt (letterlijk en figuurlijk).

De PPK moet uiteraard niet gebruikt wordt als beroepsbescherming, maar als je moet constateren dat hulpdiensten en opdrachtgevers aan jouw eisen stellen en een hobbyfotograaf gaat er vervolgens met de poet vandoor dan krijg je dat vanzelf. Ik heb (in het verleden, niet de laatste tijd) een aantal malen meegemaakt dat een hobbyfotograaf mij staat uit te lachen terwijl deze zich aan geen enkele regel hield. Daarnaast zie je een aantal mensen die het er tijdelijk bij doen, maar nooit van plan zijn om er daadwerkeijk hun werk van te maken. Dat je als beroepsgroep dan alles aangrijpt om de economische ondergang van je werk te voorkomen is niet onredelijk.

Verder is de kwaliteit van de beelden en het gedrag van de fotografen niet op te hangen aan een van beide groepen. Beide partijen kennen goede en slechte makkers.

Ik heb al eerder gepleit voor verruiming van de PPK-eisen, juist omdat een aantal niet beroepsmatige fotografen het heel goed doen, maar ergens zal je een grens moeten stellen om te voorkomen dat het uit de klauwen loopt. En hard moeten werken om iets te bereiken is heel normaal. Het lijkt mij niet de bedoeling dat je bepaalde rechten cadau krijgt bij de aankoop van een camera. En ik heb het idee dat sommige mensen dat wel denken.

Wie wat wil veranderen zal dus flink moeten nadenken en de verschillende belangen moeten afwegen. Gooi de PPK vooral niet weg als je geen beter alternatief hebt.

[DiNozzo]

De oorsprong van de PPK ligt bij de grote rellen van 1980. Om de pers gelegenheid te geven om verslag te doen zonder een politieknuppel in hun nek te krijgen is via de PPK een uitzonderingspositie gecreerd. Tijdens de opkomst van de 112-fotografie kwam de politie er achter dat de PPK een handig middel was om een teveel aan fotografen te voorkomen. Dat is een toegestane maatregel op basis van openbare orde:

2. Daar de uitoefening van deze vrijheden plichten en verantwoordelijkheden met zich brengt, kan zij worden onderworpen aan bepaalde formaliteiten, voorwaarden, beperkingen of sancties, die bij de wet zijn voorzien en die in een democratische samenleving noodzakelijk zijn in het belang van de nationale veiligheid, territoriale integriteit of openbare veiligheid, het voorkomen van wanordelijkheden en strafbare feiten, de bescherming van de gezondheid of de goede zeden, de bescherming van de goede naam of de rechten van anderen, om de verspreiding van vertrouwelijke mededelingen te voorkomen of om het gezag en de onpartijdigheid van de rechterlijke macht te waarborgen.

Mijn inziens mis je net een stukje. Namelijk het stukje die bij wet zijn voorzien. En wat is er bij wet voorzien? Niets...

Met de opkomst van de 112-fotografie was m.i. voor het eerst sprake van een structurele verschuiving waarbij niet-beroepsmatige fotografen een rol van belang gaan spelen. Wie echter gaat pleiten voor het afschaffen van de PPK zal van een koude kermis thuis komen want dan gaat iedereen buiten het lint, beroeps of niet. Of de verslaggeving daarmee gediend is???

Ik pleit niet voor afschaffing, maar ik vind het jammer dat er door 'professionals' geroepen wordt dat 112 fotografen buiten het lintje moeten blijven. Tuurlijk is het iemands broodwinning maar tegelijk probeerde de Stichting landelijke Politieperskaart op deze manier wel een exclusiviteit te creëren. Er werden namelijk vooral regels bedacht om te zorgen dat alleen PPK houders binnen de lintjes mochten komen. En juist daarmee schend je anderen hun recht op vrije nieuwsgaring.

En dat je van buiten het lint geen verslaglegging kan doen bestrijd ik. Ik heb het zelf tenslotte ook jaren zonder PPK moeten doen. En veel 112-fotografen die het voor hun eigen website doen en niet aan de media leveren zal dat ook niet altijd een bezwaar zijn. Uit ervaring weet ik dat je er ook wel eens te dicht op kan staan en geen overzichtsbeeld hebt (letterlijk en figuurlijk).

Dat ben ik helemaal met je eens.

De PPK moet uiteraard niet gebruikt wordt als beroepsbescherming, maar als je moet constateren dat hulpdiensten en opdrachtgevers aan jouw eisen stellen en een hobbyfotograaf gaat er vervolgens met de poet vandoor dan krijg je dat vanzelf. Ik heb (in het verleden, niet de laatste tijd) een aantal malen meegemaakt dat een hobbyfotograaf mij staat uit te lachen terwijl deze zich aan geen enkele regel hield. Daarnaast zie je een aantal mensen die het er tijdelijk bij doen, maar nooit van plan zijn om er daadwerkeijk hun werk van te maken. Dat je als beroepsgroep dan alles aangrijpt om de economische ondergang van je werk te voorkomen is niet onredelijk.

Kan je voorbeelden geven van welke regels een hobbyfotograaf kon overtreden waar jij je aan moest houden?

Ik heb al eerder gepleit voor verruiming van de PPK-eisen, juist omdat een aantal niet beroepsmatige fotografen het heel goed doen, maar ergens zal je een grens moeten stellen om te voorkomen dat het uit de klauwen loopt. En hard moeten werken om iets te bereiken is heel normaal. Het lijkt mij niet de bedoeling dat je bepaalde rechten cadau krijgt bij de aankoop van een camera. En ik heb het idee dat sommige mensen dat wel denken.

Met de huidige prijzen is het helaas voor veel mensen niet meer haalbaar om fulltime persfotograaf te zijn. Helemaal als je niet in een geografisch interessant gebied woont zoals Den Haag of Amsterdam. Zelfs een 50/50 indeling is dan bijna niet te halen. Het is natuurlijk te gek voor woorden als de perskaart door de beroeps gebruikt wordt om anderen te weren. Fotograaf is geen beschermd beroep of titel in dit land. Als ik als amateur zonder PPK ergens geweigerd zou worden waar een PPKhouder wel naar binnen mag zou ik daarover eens gaan stoeien met de persvoorlichting. Waarom mag de een wel naar binnen en de ander niet? Misdragen betekend een plekje buiten het lintje en volgende keer kom je er niet meer in, PPK of niet.

Een optie is om een eigen perskaart stichting op te zetten die het gat opvangt. Vervolgens zal die stichting moeten lobby-en bij de persvoorlichting van de politie om dezelfde status te krijgen als de politieperskaart. Dit zal veel tijd en moeite kosten maar het kan het waard zijn.

[Blusdebrand]

Mijn inziens mis je net een stukje. Namelijk het stukje die bij wet zijn voorzien. En wat is er bij wet voorzien? Niets...
Ik pleit niet voor afschaffing, maar ik vind het jammer dat er door 'professionals' geroepen wordt dat 112 fotografen buiten het lintje moeten blijven. Tuurlijk is het iemands broodwinning maar tegelijk probeerde de Stichting landelijke Politieperskaart op deze manier wel een exclusiviteit te creëren. Er werden namelijk vooral regels bedacht om te zorgen dat alleen PPK houders binnen de lintjes mochten komen. En juist daarmee schend je anderen hun recht op vrije nieuwsgaring.
Dat ben ik helemaal met je eens.
 Kan je voorbeelden geven van welke regels een hobbyfotograaf kon overtreden waar jij je aan moest houden?
Met de huidige prijzen is het helaas voor veel mensen niet meer haalbaar om fulltime persfotograaf te zijn. Helemaal als je niet in een geografisch interessant gebied woont zoals Den Haag of Amsterdam. Zelfs een 50/50 indeling is dan bijna niet te halen. Het is natuurlijk te gek voor woorden als de perskaart door de beroeps gebruikt wordt om anderen te weren. Fotograaf is geen beschermd beroep of titel in dit land. Als ik als amateur zonder PPK ergens geweigerd zou worden waar een PPKhouder wel naar binnen mag zou ik daarover eens gaan stoeien met de persvoorlichting. Waarom mag de een wel naar binnen en de ander niet? Misdragen betekend een plekje buiten het lintje en volgende keer kom je er niet meer in, PPK of niet.

Een optie is om een eigen perskaart stichting op te zetten die het gat opvangt. Vervolgens zal die stichting moeten lobby-en bij de persvoorlichting van de politie om dezelfde status te krijgen als de politieperskaart. Dit zal veel tijd en moeite kosten maar het kan het waard zijn.

Beste DiNozzo,
hoe ga jij ermee om als diender als een afzetting staat van een KM of 5 a 6 op snelweg en die meneer heeft geen vrijstelling of ontheffing om door de afzetting te komen en dit met een personenauto!!!!,dus tot het vervolg denken meerdere weggebruikers dat mag ik ook want het is een gewone personenauto.
ze beroepen op hun PKKaart en dan hebben wij niks te vertellen bij een afzetting op de snelweg,en moeten we ze door laten terwijl iedereen die in op en rondom snelweg werkt een vrijstelling moet hebben en dit soort volk vlieg maar door afzettingen heen.

[DiNozzo]

Daarom heb ik ook nog nooit iemand door mijn afzetting op de snelweg laten gaan... PPK of niet, er was nagenoeg altijd wel een manier om via een B-weg bij het incident te komen.

Ik begrijp dat dit natuurlijk wat vragen op roept. Als er geen B-weg is ligt het lastiger maar als er wel een B-weg is ben jij mi niet verplicht iemand door je afzetting te laten gaan.  
Zeker omdat bij een volledige afsluiting van een snelweg er vaak sprake is van sporenonderzoek en daar gaat bij mij niemand doorheen, ook geen pers. Net zoals dat pers bij een PD van een ernstig misdrijf voorbij het eerste lintje mag, maar niet voorbij het tweede lintje omdat daar sporen liggen. Daar is helaas niet altijd begrip voor, net zoals jij nu opmerkt.

Ik herken de vragen die het oproept bij overige weggebruikers, dat heb ik op B-wegen ook. Daar is gelukkig wat meer tijd om het uit te leggen en als je er een paar weer om gestuurd hebt volgt de rest meestal .

[Blusdebrand]

Daarom heb ik ook nog nooit iemand door mijn afzetting op de snelweg laten gaan... PPK of niet, er was nagenoeg altijd wel een manier om via een B-weg bij het incident te komen.

Ik begrijp dat dit natuurlijk wat vragen op roept. Als er geen B-weg is ligt het lastiger maar als er wel een B-weg is ben jij mi niet verplicht iemand door je afzetting te laten gaan. Zeker omdat bij een volledige afsluiting van een snelweg er vaak sprake is van sporenonderzoek en daar gaat bij mij niemand doorheen, ook geen pers. Net zoals dat pers bij een PD van een ernstig misdrijf voorbij het eerste lintje mag, maar niet voorbij het tweede lintje omdat daar sporen liggen. Daar is helaas niet altijd begrip voor, net zoals jij nu opmerkt.

helaas vandaag weer meegemaakt , wat ik echt begreep van hem/haar dat ze met PKK gewoon door de afzetting heen konden rijden en geen vrijstelling nodig hadden van de wegbeheerder. maar ik heb dit keurig opgelost