0 gebruikers (en 2 gasten bekijken dit topic.
Bloed, zweet en tranenNatuurlijk, de kans dat Nederland te maken krijgt met een echte wervelstorm, met een tsunami of met een hevige aardbeving isuitermate klein. Veel waarschijnlijker zijn crises zoals een terroristische bomaanslag of een school shooting, of grote industriëleincidenten en transportongevallen, zoals zeer onlangs nog in Canada. Het zijn gebeurtenissen die ook ons land kunnen treffen en forse medische inzet noodzakelijk maken.In de titel van het congres wordt gezinspeeld op het feit dat er een andere kant is van opgeschaalde zorg. Hiermee bedoelen we de realiteit die altijd anders uitpakt dan gedacht. Het zal blijken dat, in zware omstandigheden, volop geďmproviseerd dient te worden. De concrete ervaringen van zorgprofessionals in de allereerste crisisfase, op kantoor of in het veld, zijn het waard om gedeeld te worden. Was de voorbereiding in orde? Waren de crisishandboeken nuttig? Welke effecten waren wel, en welke niet voorzien?Hoe reageerden overlevenden en burgers die te hulp schoten? Was voorzien welke beperkingen het gevolg kunnen zijn van gebrekkige of zelfs helemaal ontbrekende infrastructuur? Wanneer kon een begin worden gemaakt met herstelmaatregelen?Anders gezegd:Welke lessen worden getrokken uit wat de zorgverleners van het eerste uur hebben ervaren en gedaan? En hoe is dit allemaal te vertalen naar de Nederlandse situatie?Want in Nederland bereiden zorginstellingen zich steeds beter voor op rampen of crises. En dat is echt niet voor niets, maar wij kunnen nog veel leren van de ervaringen die in medisch opzicht in het buitenland zijn opgedaan bij echte incidenten. Dit is de andere kant; de praktijkverhalen van de mensen die betrokken zijn geweest bij de eerste medische opvang.Op het congres ‘De andere kant van Opgeschaalde Zorg’, vertellen sprekers uit Japan, de Verenigde Staten, Noorwegen en België over de allereerste crisisfase , dus met alle onduidelijkheid en onzekerheid, dilemma’s, belangentegenstellingen enverrassingen waarmee zij werden geconfronteerd. Kortom, de rauwe werkelijkheid - die van bloed, zweet en tranen…