Als je als coördinator :
- in het veld,dus hier op en aan het water, kunt beschikken over capabele schippers en bevelvoerders en ambulancemedewerkers
-op de plek waar wordt gecoördineerd snel kunt beschikken over informatie van de betrokken vaartuigen, de geografische omstandigheden,weersomstandigheden en de eventueel benodigde additionele informatie etc. en een lijst met contacten
dan kun je als coördinator aan de hand van de informatie vanaf het eerste hulpvaartuig*) ter plekke inzake de calamiteit, soort aanvaring,brand, omvang van de schades etc., aantallen slachtoffers, vormen van letsel etc. heel snel een plan maken en daarbij aangeven wat van wie of wat wordt verwacht,delegeren dus en daar waar noodzakelijk coördineren, en kun je ook snel aangeven wat je additioneel nog nodig hebt en van wie en wie dat gaat regelen.
*)Bij een wat grotere calamiteit op het water is al snel middels de bemanning(en) van het vaartuig bekend wat voor vaartuig(en) er bij zijn betrokken,wat de calamiteit omvat en wat de ernst van de situatie is,c.q. wat de omvang van de calamiteit is. Dat hoeft echt niet eindeloos herhaald te worden door een ieder die nieuw ter plaatse,dus ook de hulpvaartuigen, arriveert. Hoogstens mogelijk aangepast aan veranderende omstandigheden.
Als je als coördinator weet waar je over praat is het hoofdzakelijk een kwestie van eenduidig delegeren en daar waar nodig het een en ander coördineren en bijsturen.
Het is allemaal echt niet zo moeilijk en complex. Dat wordt het o.a. gemaakt doordat veel figuren zich ermee gaan bemoeien en ook hun vaak (ook nog eens uiteindelijk zeer vrijblijvende) zegje willen zeggen.
