In principe is het vanuit operationeel oogpunt wel slim om een risico object als een tunnel onder eenhoofdig gezag te brengen. Ik heb geleerd dat je grenzen van verantwoordelijkheidsgebieden nooit op belangrijke punten moet leggen, maar ergens midden in de polder.
Dat is zeer logisch. Nu rukt men beide uit en werkt nog samen. Wanneer krijgen de situatie dat men eerst gaat bekvechten over wie er actie mag ondernemen. Om nog maar niet te denken aan een situatie waar men ter plekke eerst elkaar de hersens gaat inslaan voordat de hulpverlening kan beginnen.
Zaken als afstemming en gezond overleg moeten toch in dit soort praktische situaties voor de hand liggen, gebruikelijk zijn, ook bij de overheid.