Je kunt op basis van de gepresenteerde casus een aantal dingen zeggen:
1. Ik kan uit het verhaal niet opmaken of de burgerhulpverlener onjuist handelde door direct te starten met borstcompressies op het moment dat het slachtoffer op de grond lag. Zoals al genoemd staat er niet in de beschrijving dat de ambulancebemanning direct heeft gezegd dat hij moest stoppen, ze hebben immers eerst de plakkers geplakt en toen bleek er 'normaal ritme' te zijn. Of daarbij output was staat niet in de casus. Daarnaast zegt het feit dat het slachtoffer rochelt of 'kucht' oid bij ieder compressie niets over de aan of afwezigheid van circulatie.
Om zonder overleg met ambulance direct te starten met compressies is niet handig, maar ik kan me de 'reflex' wel indenken. Immers, je komt binnen met het idee dat er gereanimeerd moet worden, blijkbaar ziet het slachtoffer er ook zo uit. Ik weet niet of de burgerhulpverlener de ademhaling gecontroleerd heeft? Kan gebeurd zijn voordat de topic starter binnen ging? De reflex om dan direct te beginnen is niet heel vreemd. Dat het niet handig is, dat is wat anders
.
2. Het lijkt er op dat de burgerhulpverlener waar het om gaat in deze casus graag wil helpen en de suggestie wordt gewekt dat zijn hulp niet nodig is. Ik kan overigens niet opmaken welke conversatie tussen de burgerhulpverlener in kwestie en ambulancebemanning heeft plaatsvonden. Een flard van een gesprek zegt niet alles.
3. Het feit dat de burgerhulpverlener de familie opvangt is niet slecht, maar hij lijkt niet precies te weten waar zijn grenzen liggen, getuige het 'het komt wel goed'.
