8 man in een kleine slaapkamer.....mij te druk dus ik vraag of mijn hulp nog nodig is ""nee bedankt" is het antwoord dus ik vertrek.
Mijn "collega" hoor ik nog zeggen "maar ik wil helpen!"....Op de trap kom ik nog een 3e hulpverlener tegen en hem aangegeven dat de boel onder controle is, en er geen burgerhulp mee nodig is.
we lopen samen naar beneden en maken ruimte, staan in de voortuin nog even na te praten.
Goed dat je gevraagd hebt of je hulp nog nodig was en bij "nee" ook vertrokken ben. Zeker in zo'n kleine ruimte.
Je geeft aan dat je "collega" zei "maar ik wil helpen". Is er toen nog iets gezegd in de trant van "Je bent niet meer nodig maar bedankt" ?
Want zo lang niemand zegt van "Bedankt maar wij nemen het over" weet je ook nooit zeker of je eventueel nog nodig bent.
Als hij het heeft gezegd zoals jij het schrijft komt het op mij wel heel erg opdringerig over van hem en komt hij op mij over als "Ik ben onmisbaar voor jullie".
Intussen is mijn "collega" bezig de vrouw en kinderen van het slachtoffer op te vangen met termen als "het komt goed".
Ik vind dit niet meer tot de taak van een burgerhulpverlener horen.
Als er 6 man professionele hulpverlening waarvan 4 ambu medewerkers aanwezig zijn vind ik dat je als burger op moet krassen als was het maar om ruimte te creëren.
Mijn "probleem" is...wie spreekt een burgerhulpverlener aan op zijn gedrag? Had ik dat moeten doen? Doet ambu personeel dat?
Hij dook zonder dat er gechecked was of er ademhaling of pols was zo bovenop het slachtoffer. Misschien zelfs door een gebroken rib de situatie alleen nog maar erger makend.
Dat hij de uitspraak doet van "het komt goed" vind ik absoluut voor een lekenhulpverlener niet terecht want er kan ten alle tijden wat veranderen aan de toestand van het slachtoffer. Dat hij probeert de vrouw en kinderen van het SO op te vangen vind ik wel positief maar dan wel zonder zo'n uitspraak.
Je had hem als de vrouw en kinderen van het SO niet meer in de buurt zijn zeker wel kunnen aanspreken op hoe jij zijn gedrag ervaren hebt en kijken hoe hij er op reageert. En als jij je daar in niet kan vinden en/of hij blijft bij zijn standpunt en wil n/of kan dat niet inzien wat er verkeerd gegaan is kan je altijd bij jou organisatie er een klacht over indienen.
Jij hebt op dat moment gedaan wat je kon om zijn ogen te openen maar als dat niet lukt moet je een stap hoger hulp daar voor zoeken.
Het is voor mij echt onbegrijpelijk dat hij zonder te controleren maar gelijk gaat reanimeren.
Wordt tijd voor een opfriscursus voor hem wat mij betreft.
