Want?
Ik begrijp het niet.
Dat zal ik je dan even uitleggen. Want ik word echt beetje moe van dat zogenaamde kwetsbare gezever. Laat ik voorop stellen ik grote bewondering heb voor mensen die zich belangeloos voor de samenleving inzetten. Binnen de acute medische hulpverlening is er een heel delicaat kader wanneer het gaat over risicovolle handelingen. Op sommige personen heeft dat een heel grote- en soms onweerstaanbare aantrekkingskracht. Jij bent verpleegkundige, maar eigenlijk begeef je je het liefste op medisch terrein. Je wilt graag klinisch redeneren en inhoudelijk medisch technisch handelen.
Het staat natuurlijk enorm interessant met zo'n metertje in je hand en een stethoscoop in je oren. Daarmee wek je namelijk indruk in je omgeving, dat je over een bepaalde deskundigheid beschikt en op die manier word je positief in je eigenwaarde bevestigd. Wanneer de ambulanceverpleegkundige in de door jou geschetste casus ter plaatse komt, en in tegenstelling tot wat jij hoopt afstand bewaart, voel je je gekrenkt.
Want jij weet heel goed dat het meten van bloeddruk absoluut grote flauwekul is in de door geschetste casus. Het voegt helemaal niks toe en het heeft in tegenstelling tot wat jij denkt geen enkele toegevoegde waarde. Sterker, het leidt af van je taak als EHBO'er en daarmee durf ik te stellen dat het slachtoffer zelfs zorg zou kunnen worden onthouden.
Je moet gewoon doen wat er van jou als EHBO'er wordt verwacht en verder niks. Dat wil zeggen, een paar eenvoudige en uitermate doeltreffende regeltjes toepassen in afwachting van professionele hulp.
