Goed, tijd voor mijn verhaal. Ik kijk hoe ver ik kom.
Ik ben in ieder geval ongedeerd. Afgelopen week hoorde ik dat er een monstertruck zou komen bij AutoMotorSportief in Haaksbergen. Al een aantal jaren zijn er spectaculaire einddemonstraties bij het terugkerende evenement. Vorig jaar een stuntman die met zijn auto naar beneden viel, het jaar daarvoor een straaljagermotor. Altijd op de parkeerplaats van de Jumbo. Normaal gesproken sta ik er als jeugdbrandweerlid, maar dit is inmiddels gestopt en er waren verder ook geen brandweerdemo's. Het is ongeveer half vier als ik aankom in het centrum en ik me meld bij de organisatie met de vraag of ik binnen de hekken mag fotograferen. Uiteindelijk ben ik de enigste die dit doet. "Een hekje houdt zo'n monstertruck toch niet tegen..." dacht ik nog.
Ik zoek voor een geschikt plaatsje. Ik heb nog op de plaats waar de auto het publiek in boorde gestaan... uiteindelijk ben ik toch maar recht ervoor gaan zitten, helemaal rechts aan de kant van de Spoorstraat. Schroef mijn teleobjectief erop, stel camera in op een sluitertijd van 1/1000 zodat ik haarscherpe platen zou krijgen. Het ging allemaal zo snel. Ik had verwacht dat de truck eerst heel wat rondjes ging maken, maar nee, hij maakte één rondje en maakte zich daarna gereed om over de auto's heen te springen/walsen (?).
De truck draait naar links. Mijn camera ligt inmiddels al op mijn schoot, met mijn teleobjectief kon ik niet zo dichtbij fotograferen. Anders had ik het ongeluk ook op de foto gehad. Wat er dan gebeurd, gebeurd in milliseconden. De truck nadert het hek. Ik denk: "hij zal wel vlak voor het hek stoppen." Dan zie ik het hek meebewegen. Naar achteren vallen. Volgende moment gegil. Iemand die de lucht in geslingerd wordt. Chaos. Mensen draaien hun hoofd weg, doen hun ogen dicht. Gaan ervandoor. Ik ga binnenkort mijn EHBO pas halen dus ik heb afstand gehouden: het laatste wat daar nodig was waren mensen die denken dat ze wel wat kunnen en vervolgens geen EHBO hebben. Werd ook nadrukkelijk geroepen: 'iedereen die geen EHBO heeft moet naar achteren.'
De 20 seconden daarna heb ik keihard geroepen "Iedereen achteruit. NU." Mensen keken me aan, wie ik wel niet was om dat te beslissen. Maar het hielp gelukkig wel. Daarna probeer ik 112 te bellen. Was eerst geen doorkomen aan,
iedereen probeert natuurlijk te bellen. Op het moment dat ik er uiteindelijk doorkwam, reageerde ik op de bekende vraag: "alles." De brandweer hoorde me een paar seconden aan en zeiden toen dat het al bekend was. Ik kijk op mijn pieper en zie de eerste melding voorbij komen: "aanrijding letsel Stationsstraat."
p2kflex
| 16:01:45 28-09-14 | GROUP-1 | PRIO 1 Aanrijding Letsel : STATIONSSTRAAT 40 7481JA : HAAKSBERGEN 4541 4571 4091 4431 |
| 0605941 | BRW Twente (Boekelo) (Besturing Kazerne) |
| 0604271 | BRW Twente (Boekelo) (Blusploeg) |
| 0605268 | BRW Twente (Boekelo) (TS 4431) |
| 0604709 | BRW Twente (Haaksbergen) (HV Ploeg) |
| 0605295 | BRW Twente (Haaksbergen) (HV-2 4571) |
| 0604740 | BRW Twente (Haaksbergen) (Korpsalarm) |
| 0604741 | BRW Twente (Haaksbergen) (Piketploeg) |
| 0605293 | BRW Twente (Haaksbergen) (TS 4541) |
| 0605141 | BRW Veiligheidsregio Twente (OvD Oost Alarmcode) |
| 0605252 | BRW Veiligheidsregio Twente (OvD Oost) (DA-OD 4091) |
Dan zijn we pas enkele minuten na het ongeluk verder. Vervolgens gaat het allemaal nog sneller. Hekken worden aan de kant gesmeten, binnen no time staan er 30 sterke mannen die met hun blote handen de autowrakken aan de kant duwen. 'Er moet ruimte gemaakt worden zodat er eventueel een traumahelikopter kan landden' aldus de presentator, niet wetende dat het een half uur later op de parkeerplaats krioelt van de ambulances. De eerste is er binnen een minuut. Brandweer komt aan, vele politieauto's. Het is tegen vijf voor half vijf als er vier ME busjes uit Enschede aankomen. Stokken worden getrokken, heel snel is de omgeving afgesloten. Ik geef als getuige mijn gegevens af bij een peletonsleider (??). Mijn collega's heb ik inmiddels al ingelicht, een aantal tweets verzonden. Landelijke omroepen aan de lijn. Adrenaline giert nog steeds door mijn lijf.
Ik wordt opgevangen door mijn broer, later door vrienden, familie, kennissen en collega's. Dingen die ik gezien en gehoord heb zijn geen pretje.
Maar ik ben ongedeerd. Was de truck rechtdoor geschoten, was ik er geweest. Dan zat er niet eens een hekje tussen. Dat besef ik me heel goed. Het is nu praten, praten en nog meer praten. Zo veel lieve en steunende reacties. Dank daarvoor. Het geeft voldoening om hier mijn verhaal te typen. Hoop dat ik binnenkort nog meer dingen kan vertellen. Als daar tenminste ruimte voor is hier op het forum.
's Avonds laat komt pas echt de klap als ik hoor dat iemand die dicht bij ons gezin staat overleden is door de aanrijding...
Het voelt onwerkelijk. Een slechte film. Nachtmerrie of iets dergelijks. Het had zoveel anders kunnen zijn. En dan denk je leuk een monstertruck te gaan fotograferen.
