Daarnaast ligt ook een belangrijke rol bij de professionele verantwoordelijkheid van de verpleegkundigen en artsen die betrokken zijn bij deze zorgverlening. Zij zouden als geen ander de grenzen van hun mogelijkheden moeten aangeven en zich niet moeten laten verleiden tot handelingen c.q. zorgverlening buiten hun bekwaamheid. Helaas ontbreekt het hier nog wel eens aan en regelen allerlei managers zonder enige kennis van zaken de inzetten.
Helemaal mee eens.
Een 68 jarige IC-verpleegkundige kan genieten van zijn pensioen en beetje bijklussen als "ALS-hulpverlener". Hij kan nog in BIG-register staan maar zal hem een rotzorg zijn als IGZ onderzoek gaat instellen of het tuchtcollege besluit hem door te halen.
De jongere nog actieve IC-verpleegkundige kan ook als ALS-hulpverlener bijklussen. Als er een piepjonge basisarts zonder enige klinische ervaring aanwezig is kan deze acteren als bevoegd opdrachtgever, desnoods om bijv. coniotomie uit te voeren. De verpleegkundige zelf moet bepalen of hij inderdaad iemand een QuickTrach in de strot wil drukken aangezien art. 35 BIG stelt onbekwaam maakt onbevoegd. Als ik mijn brood moet verdienen als IC verpleegkundige zou ik de opdracht weigeren.
De weigering op dergelijke cruciale momenten zegt dat je dan helemaal niet als evenementenzorgverlener die "ALS-zorg" kan leveren en de enige die wel dergelijke zorg kan en mag leveren is de Regionale Ambulance Voorziening.
