Ambulances halen de norm aanrijtijden niet

[honderd]

Een interessant onderwerp, onderzoek en interessante gedachtegangen in dit topic. Het duurde mij even te beseffen dat 15 minuten ontzettend lang is (voor Nederland), en dat van alle incidenten een norm van 95% binnen 15 minuten niet gehaald wordt. Ofwel: in het gros van de regio's zijn ambulances bij meer dan 5% van de spoedmeldingen niet binnen 15 minuten aanwezig. Dat is enorm veel. Te veel.

Het zal me niets verbazen als de norm in de toekomst van 15 minuten naar 20 minuten gaat, of de 95% naar 90%. "De norm wordt niet gehaald dus de lat zal te hoog liggen". Onzin, we praten hier verdomme over spoedritten. Mensenlevens. Maar waar in Nederland is er nog oor voor zulk beklag? Waar krijgen deze onderwerpen de aandacht die ze verdienen, zodat er eindelijk eens iets veranderd in de top van de ambulancezorg/-voorziening?

Overzicht van ambulancestandplaatsen tijdens situatie in 2013, met overzicht rijtijden:




Dit allemaal volgens berekeningen van het RIVM in een dagsituatie. Rode puntjes op de kaart zijn posten met alleen een dagbezetting. Neem aan dat er weinig veranderingen zijn vergeleken met de huidige situatie.

Let wel: Dit zijn rijtijden, niet responstijden. Deze zullen nog hoger liggen, en er zullen dus meer gebieden geel & oranje kleuren.

[Expert]

Misshien is het aardig de disussie wat breder te trekken naar aanleiding van dit recente artikel in Medisch Contact. Het geeft een heel reeel beeld van een probleem dat veel complexer is dan men denkt. Ambulancezorg is slechts een schakel in de hele keten.

Vooral de aangehaalde casus, als onderdeel van het artikel, spreekt voor veel mensen tot de verbeelding.

http://www.medischcontact.nl/archief-6/Tijdschriftartikel/153800/Spoedhulp-voor-ouderen-in-het-gedrang.htm

[helm]

In Qatar en omstreken vraagt men zich iets af wat wij in Nederland alleen maar durven te dromen. Wat doen we met ons overtollig geld?
Nederland bezuinigt wezenloos op alles, in ogenschijnlijk goed boerende olieproducerende landen koopt men wezenloos van alles.

Ik heb in de loop der tijden een ander beeld gekregen van Oma in Qatar. Voor zover ik het heb begrepen is er zoiets als een landelijke, centrale inkoop, gebruikt men dezelfde materialen voor leger en ambulance, zoals dezelfde heli's voor het leger en HEMS. En zijn er vrijwel geen directeur/managers oid. Ze letten daar goed op de centen.

[oma]

In Qatar en omstreken vraagt men zich iets af wat wij in Nederland alleen maar durven te dromen. Wat doen we met ons overtollig geld?
Nederland bezuinigt wezenloos op alles, in ogenschijnlijk goed boerende olieproducerende landen koopt men wezenloos van alles.

Daarom verbaast het mij niet dat er in Qatar een zeer uitgebreide gezondheidszorg is opgezet met dito uitrusting en deels ingevlogen medisch personeel uit Europa.
Nederland kan dus met haar continue bezuinigingen op alles en "kosten besparende" reorganisaties incl. op de ambulancezorg totaal niet wedijveren met de ambulancezorg van Qatar.

Qatar is een steenrijk land waar de regering ieder jaar zit te worstelen met begrotingsoverschotten. Tot medio 2012 hadden ze maar  één uitstekende hulpdienst, namelijk de politie. In 2012 heeft Qatar een drama meegemaakt dat nog steeds voelbaar is in de samenleving. Een fatale brand in een winkelcentrum met 19 doden (incl.13 jonge kinderen (incl. drieling uit Nieuw Zeeland), 4 onderwijzers (3 uit Filipijnen en 1 uit Zuid Afrika) en 2 beroepsbrandweermannen).

Het verschil met Nederland is dat Qatar geen onderzoeksraad kent die een jaar gaat onderzoeken, analyseren en conclusies tikt waar niemand iets mee doet. Het was direct duidelijk dat brandweer en ambulancedienst hopeloos faalden.

In de dagen na het drama is door de regering besloten dat de brandweer en ambulancedienst minimaal aan Westerse standaarden moesten gaan voldoen.

Qatar weet heel goed dat het land afhankelijk is van expats, ongeveer 10% van de bevolking is Qatarees. Het land groeit als kool en is zeer ambitieus. Het land beseft dat de economie, de expansie en alle ambities een zeepbel zijn als de basisveiligheid niet op orde is. Er is sinds medio 2012 een vermogen geinvesteerd in brandweer, politie en gezien de ontwikkelingen in Midden Oosten ook in defensie. Qatar had altijd een zeer bescheiden leger echter beseft men dat een leger ook noodzakelijk is om de veiligheid van een land te waarborgen. Brandweer, politie, ambulancedienst en defensie zijn geen luxe producten waar je op kan bezuinigen zoals Nederland al ontzettend lang doet maar het zijn basisvoorzieningen waar je met je boekhoudkundige/politieke vingers vanaf blijft tenzij je het budget komt aanvullen. Ambulancezorg is ook geen markt maar een publieke overheidstaak.

Qatar is geen land dat zelf gaat proberen het wiel uit te vinden. Qatar haalt de beste mensen die ze kunnen vinden uit de hele wereld. Bij de brandweer werken ook Nederlandse brandweerofficieren. De gemeenschappelijke deler is dat alle buitenlandse artsen en officieren van brandweer en ambulancedienst heel goed weten wat de nadelen en ergenissen zijn van de systemen in het thuisland. Wij hebben gekozen om een 'out-of-the-box' systeem te bedenken zonder de frustraties die we ervaarden in thuislanden. Ik denk dat we er redelijk in zijn geslaagd omdat de Nederlandse brandweerofficieren in Qatar zich weer brandweerman voelen en ik mij hier weer chirurg voel.

Het klopt dat we hier de beste paramedics en dokters uit de hele wereld laten invliegen. Onze ambulancedienst heeft ook kantoren in o.a. Londen en Berlijn. We hebben een scout in UK/Europa die de juiste mensen voor ons zoekt. Een oudere anesthesioloog doet niet anders dan de juiste mensen vinden, de juiste mensen zijn niet de mensen mensen de meeste academische titels of allerhande flauwekul aan diploma's maar mensen met passie.

Een groot deel van onze huidige ambulancedienst bestaat uit voormalig personeel van ambulancedienst Londen. Het is niet de schuld van Qatar en haar rijkdom dat deze ambulancedienst een enorme aderlating heeft moeten doen. Het is de schuld van de bureaucratie, management, angstcultuur, slechte lonen en onvrede die ontstaan was binnen deze dienst. Wij profiteren alleen maar van al het geouwehoer in Europa waardoor goed personeel baalt als een stekker en ze op een punt zijn gekomen dat ze desnoods naar Qatar willen zwemmen als ze er een goede baan krijgen.

[oma]

Een interessant onderwerp, onderzoek en interessante gedachtegangen in dit topic. Het duurde mij even te beseffen dat 15 minuten ontzettend lang is (voor Nederland), en dat van alle incidenten een norm van 95% binnen 15 minuten niet gehaald wordt. Ofwel: in het gros van de regio's zijn ambulances bij meer dan 5% van de spoedmeldingen niet binnen 15 minuten aanwezig. Dat is enorm veel. Te veel.

Het zal me niets verbazen als de norm in de toekomst van 15 minuten naar 20 minuten gaat, of de 95% naar 90%. "De norm wordt niet gehaald dus de lat zal te hoog liggen". Onzin, we praten hier verdomme over spoedritten. Mensenlevens. Maar waar in Nederland is er nog oor voor zulk beklag? Waar krijgen deze onderwerpen de aandacht die ze verdienen, zodat er eindelijk eens iets veranderd in de top van de ambulancezorg/-voorziening?


Let wel: Dit zijn rijtijden, niet responstijden. Deze zullen nog hoger liggen, en er zullen dus meer gebieden geel & oranje kleuren.

Ik verwijt het allemaal aan de managers- en bestuurscultuur die de Nederlandse hulpdiensten domineren. Het zijn geen politie-, brandweer- en/of ambulancemensen in hart en nieren maar bestuurskundigen, economen, zelfverklaarde deskundigen en verlengstukken van de politiek. In Nederland is het doodnormaal dat je een wiskundige professor veiligheidskunde maakt, een CEO van de Bijenkorf of een voormalig minister van landbouw de voorzitter van raad van bestuur van academisch ziekenhuizen maakt.

Er is een groot verschil tussen leiding geven en managen (beheersen). Personeel op de werkvloer moet de mond houden, kritiek moet je voor je houden en iedereen die met de kop boven maaiveld uitkomt komt in de problemen omdat er managers zijn die bang zijn dat deze goede mensen de poten onder zijn stoel wegzagen.

Het is op forum zelfs te zien omdat het 'werkvolk' bij voorkeur kiest om mij van alles te verwijten. De boodschapper slaan is veel simpeler dan uithalen naar de mensen die de problemen veroorzaken. Ik heb ooit een verslag gepost over de gaspakteams van de brandweer. Het college van burgemeesters vond gaspakkenteams een dure grap (de centen kan je immers ook gebruiken voor het bevorderen van de cultuur in je dorp). De motivatie van deze dames en heren is dat je ze weinig nodig hebt dus kan je ze afschaffen. Het college zegt letterlijk als je de gaspakteams op grote afstand zet komt een brandweerofficier minder snel in de verleiding om voor de zekerheid een gaspakteam in te zetten.

Ik vind het absurd als brandweerleiding meegaat in dat soort redenaties en brandweermensen zelf accepteren dat bureaucraten zo spreken over hulpverleners. Er zijn wel campagnes "blijf van onze hulpverleners af". Burgers moeten van onze hulpverleners afblijven maar bestuurders mogen wel de omstandigheden scheppen waardoor brandweerofficieren bij twijfel niet meer kunnen besluiten om voor de zekerheid een gaspakteam in te zetten.

Ik hoor ook geen brandweermensen zeggen dat het vreemd of ongewenst is. De meeste hulpverleners op dit forum zijn gehersenspoeld, ze doen niet onder voor de gemiddelde politicus en roepen direct dat er geen geld is of dat het te duur is. Deze hulpverleners moeten zich eens afvragen of het goedkoop voor eigen gezin is als ze kapot gaan bij een incident gevaarlijke stoffen omdat ze geen gaspak hadden.

Ik vind het geweldig als men bij de brandweer specialistische teams heeft voor complexe technische hulpverlening inclusief urban search and rescue maar het is absurd als het 2 - 4 uur moet duren voor ze ter plaatse zijn. Technical Rescue teams van de brandweer in Qatar en HART van de ambulancedienst zijn in binnenland overal binnen 15 - 20 minuten ter plaatse om de reguliere brandweer en ambulancedienst te ondersteunen. Wij hebben het niet zelf bedacht maar geleend van UK en links en rechts wat modificaties aangebracht om het verder te perfectioneren. Perfectioneren doen de mensen op de werkvloer vooral zelf. De leidinggevenden hebben heel veel vertrouwen in de mensen op de werkvloer. Wij denken dat vakmensen als je ze de ruimte geeft ontzettend goed zijn om werkmethodes te verbeteren. Vakmensen hebben daar geen managers voor nodig die gaan scenariodenken en al helemaal geen externe adviseurs of veiligheidskundigen die na een paar jaar in de schoolbanken even weten hoe je branden blust, op moet treden na terreuraanslagen of een traumapatient zo goed mogelijk in een traumacentrum krijgt.

Ambulancemensen hebben ook te maken met de omerta en een soort gedachte dat ze voor de goede orde de collega's van brandweer en politie niet tegen de haren mogen instrijken. In een ander topic heb ik citaat van een burgemeester uit regio Hollands Midden gepost. Zij zegt dat te laat komen van de ambulance geen enkel probleem is omdat de brandweer wel op tijd ter plaatse kan zijn. Ik verbaas mij keer op keer over de beroepstrots van verpleegkundigen. Er is geen ambulanceverpleegkundige op het forum te vinden die zegt dat een brandweerman met EHBO diploma in het niet valt vergeleken met een ambulanceverpleegkundige.

Ik heb ook ontzettend veel moeite met de 15 minuten norm voor ambulances bij spoed. In Nederland weet men dat het veel en veel te laat is bij ademhalings-/hartstilstanden. Het lukt in Nederland om ontzettend veel mist op te werpen waardoor men denkt dat de ambulancedienst alleen maar bezig is met reanimaties. Er gaat bijna geen week voorbij zonder wat persberichten over al het reanimatiesucces en de geweldige samenwerking van ambulancediensten met burgers, brandweer en politie.

Het is allemaal leuk en aardig maar ik heb liever binnen 6 - 8 minuten de echte prehospitale deskundige aan mijn lijf zitten als ik daar lig. De echte deskundige is een ambulanceverpleegkundige (of paramedic) met een compleet uitgerust ambulancevoertuig voorzien van alle medicatie en hulpmiddelen die noodzakelijk zijn om de BLS reanimatiepoging om te zetten in ACLS (advanced cardiac life support).

Ik denk dat je in veel gebieden in Nederland er verstandig aan doet als je denkt dat je hartinfarct of beroerte hebt je buurman te vragen of hij je als de bliksem naar een ziekenhuis met PCI (te vinden op de website van de Nederlandse cardiologen

https://www.nvvc.nl/richtlijnen/witte-lijsten

en/of hartchirurgie (te vinden op de website van Nederlandse thoraxchirurgen

http://www.nvtnet.nl/index.asp?page_id=124

te brengen.

Ik ga in ieder geval geen kwartiertje of langer wachten tot de ambulance mij komt halen. Ik heb ook niets aan de burgerhulpverlener, de brandweer- of politieman met EHBO diploma die sneller ter plaatse kan zijn om mijn handje vast te houden. Als je pech hebt hobbelt de ambulance je ook conform afspraken eerst naar een SEH omdat de dienstdoende neuroloog of cardioloog een kijkje wil nemen om je vervolgens weer in de ambulance te laden richting PCI of neurochirurgisch centrum.

In de afgelopen jaren heb ik diverse ambulanceverpleegkundigen in dienst van verschillende RAV-en bijgestaan omdat ze in de problemen zijn gekomen door patienten met alle klassieke symptomen rechtstreeks naar het juiste ziekenhuis te vervoeren. Het adagium is schijnbaar dat het beter is een patient dood te laten gaan of invalide te laten worden dan af te wijken van protocol.

15 minuten is niet alleen veel te laat bij hartstilstanden. Het kan ieder kind overkomen dat de keel dichtslaat waardoor je kind benauwd gaat worden en uiteindelijk door het snelle progressieve verloop niet meer adem kan halen. Geen brandweer-, politie- of burgerhulpverlener kan je kind nog redden. De enige die je kind het leven kan redden is de ambulanceverpleegkundige of MMT-arts. Ik heb hier vaker geschreven dat het te idioot voor woorden is dat de brandweer binnen 8 minuten ter plaatse moet zijn als je bakfiets in de fik staat en de ambulance er 15 minuten over mag doen als je kind ligt te stikken op de keien.

Tot slot heb ik voor iedere hulpverlener nog een leuke link. Afgelopen week heeft de Raad voor Cultuur weer een kwart MILJARD euro uitgedeeld in een land waar men zegt dat er geen geld is voor basisvoorziening zoals brandweer, politie of ambulancezorg

https://www.cultuur.nl/actueel/nieuws/raad-voor-cultuur-beoordeelt-subsidieaanvragen-culturele-basisinfrastructuur/item3596

Ik denk dat er meer dan genoeg geld is maar de prioriteiten verkeerd liggen.

[oma]

Misshien is het aardig de disussie wat breder te trekken naar aanleiding van dit recente artikel in Medisch Contact. Het geeft een heel reeel beeld van een probleem dat veel complexer is dan men denkt. Ambulancezorg is slechts een schakel in de hele keten.

Vooral de aangehaalde casus, als onderdeel van het artikel, spreekt voor veel mensen tot de verbeelding.

http://www.medischcontact.nl/archief-6/Tijdschriftartikel/153800/Spoedhulp-voor-ouderen-in-het-gedrang.htm

Open access is een prachtig iets!

De Nederlandse ambulancezorg is eenheidsworst. Iedereen weet al ontzettend lang dat het land aan vergrijzen is. We weten ook al ontzettend lang dat er ontzettend veel mensen met hoge zorgzwaarte niet meer naar een verpleegtehuis gaan en zelfs de hospice een wachtlijst kan hebben waardoor je al een paar weken onder de groene zoden ligt voor ze daar een bedje voor je vrij hebben.

Je hoeft geen genie te zijn om te bedenken dat de ambulancedienst en huisartsen de problemen voor de kiezen krijgen. De huidige ambulanceverpleegkundige opleiding in Nederland is ontoereikend. Je moet naar ambulancediensten met artsen en ambulanceverpleegkundigen die zich specialiseren in huisartsgeneeskunde en/of geriatrie.

Het is beter voor de patient maar ook veel goedkoper. Ambulances halen de normtijd niet, maar ambulances brengen opa met een verstopt piscatheter naar de SEH. Een uurtje later hobbelen ze opa met vers catheter in de pisbuis weer terug naar huis. In Qatar hebben we paramedics die niet zo veel hebben met trauma maar een voorliefde hebben voor zorg aan deze patientengroep. Ze leren door tot General Care Paramedic. Deze mensen zijn o.a. bevoegd en bekwaam om een urinecatheter of PEG te wisselen bij de patient thuis.

Het probleem in Nederland is veel complexer omdat de zorg een markt is. De ambulancedienst harkt meer knaken binnen als ze een ritje doen, het ziekenhuis moet centen binnenharken en de medisch specialist zijn schoorsteen moet blijven roken. Het lukt allemaal minder goed als de ambulancebroeder een catheter wisselt.

[oma]

Ik heb in de loop der tijden een ander beeld gekregen van Oma in Qatar. Voor zover ik het heb begrepen is er zoiets als een landelijke, centrale inkoop, gebruikt men dezelfde materialen voor leger en ambulance, zoals dezelfde heli's voor het leger en HEMS. En zijn er vrijwel geen directeur/managers oid. Ze letten daar goed op de centen.

Klopt, het is allemaal zo simpel dat een kind het bijna kan bedenken.

Je hebt gelijk. In Qatar krijgen een aantal eindverantwoordelijke mensen bij de ambulancedienst op staande voet ontslag zodra een simpele spoedrit 667,74 euro basistarief + 3,81 euro per km moet gaan kosten.

Er krijgen ook mensen op staande voet ontslag als ze 10 orders voor de aanschaf van 16 ambulances plaatsen bij een ambulanceboer omdat 1 order voor de aanschaf van 165 ambulances zorgt voor forse korting.

Er krijgen ook mensen ontslag als ze bijvoorbeeld endotracheale tubes aanschaffen voor de ambulancedienst aangezien er een centrale inkoop is voor de 8 publieke ziekenhuizen en de ambulancedienst.

Nederland is drie maal groter tov Qatar. Als Nederland het voorbeeld zou volgen kan je 22 van de 25 RAV-en (met directie, MMA, ondersteuners, begeleiders, onderzoekers, adviseurs en kantoorgebouwen) afschaffen.

Chirurgen van de ambulancedienst rijden in een Toyota Landcruiser, huisartsen van de ambulancedienst in een Toyota Prado. Als de dokters hierover ontevreden zijn krijgen ze het advies om te gaan werken in Dubai of Nederland.

De ambulancedienst heeft een toereikend budget echter geen onbeperkt budget. Geld dient effectief te worden uitgegeven en wat wij niet willen is bezuinigen op personeel (loon) en goed materieel.

De ambulancedienst van Qatar heeft maar drie directeuren; de algemeen directeur, plv. algemeen directeur en een medisch directeur. Ik denk niet dat Nederlandse ambulanceverpleegkundigen de MMA nodig hebben om het dagelijkse werk te kunnen doen. Het is raar als mensen die niets weten en kunnen moeten zorgen dat mensen die wel iets weten en kunnen zo goed mogelijk functioneren. Managen is geen leiding geven maar de boel proberen te beheersen (iets wat je doet als je geen vertrouwen hebt in je eigen medewerkers (ambulanceverpleegkundigen en -chauffeurs).

[oma]

+

Ik zal je een keer een klein plezier doen door het verschil tussen Qatar en Nederland uit te leggen. De ambulancezorg is hier goed op orde gekomen en zal de komende jaren nog explosief verder groeien. Het heeft niets te maken met de grote rijkdom maar vooral met visie van de regering en het effectief besteden van geld:

aantal A1-inzetten in 2012 500.835

aantal A2-inzetten in 2012 273.692

aantal B-inzetten in 2012 325.892

Bron: Ambulances in zicht 2012 - AZN

De kosten van besteld vervoer zijn in 2015: 296,24 euro basistarief + 3,81 euro per km
De kosten A1/A2 spoedvervoer zijn in 2015: 667,74 euro basistarief + 3,81 euro per km

Bron: http://www.ravgooi.nl/patienten/kosten-ambulancerit/

500.835 A1 ritten x  667,74 euro basistarief = 334.427.562,90 euro
273.692 A2 ritten x  667,74 euro basistarief = 182.755.096,04 euro
325.892 B ritten x 296,24 euro basistarief = 96.542.246,08 euro

Totaal: 613.724.905,02 euro (basistarief)

Bovenstaande zegt al dat er meer dan een half miljard euro aan basistarief rond gaat in de ambulancezorg, voorts harken ze per gereden kilometer gereden kilometer 3,91 euro binnen. Als een gemiddeld ritje 10 km is komt het op jaarbasis neer op ruim 11 miljoen euro bovenop het al ontvangen basistarief.

Het zegt dat de RAV-en schatrijk zijn, als ze het niet zijn zegt het dat ze de centen niet effectief besteden aan de zorg maar aan kantoorpanden, managers, adviseurs, etc.

Nederland is net als Qatar een rijk en piepklein land. In Qatar heeft de regering bedacht dat 1 nationale, publieke ambulancedienst voldoende was. Nederland is ongeveer drie keer groter, je zou dan uitkomen op 3 RAV-en. In Nederland heeft men 25 RAV-en.

In Qatar kopen we de standaard-ambulances in per order van 144 stuks (momenteel per 165). Mijn baas doet dat omdat hij op die manier de stuksprijs bij een leverancier van het voertuig en de ambulancebouwer fors omlaag kan krijgen. Het gaat je niet lukken als RAV Flevoland om 1 Mercedes-Benz Sprinter ambulance aan te schaffen voor dezelfde inkoopprijs als wij hebben.

Wij gebruiken LifePak 1000, LifePak 15 en Lucas II (allemaal Physio Control producten). Wij vinden het belangrijk dat alle ambulances beschikken over gelijke apparatuur waardoor het ook uitwisselbaar is en personeel vertrouwd kan raken met de apparatuur. In Nederland maakt iedere RAV zelf uit welk merk en type ze gebruiken. Het zegt weer dat Qatar forse kortingen krijgt omdat er sprake is van 1 leverancier.

Verbandmaterialen, medicijnen en andere verbruiksmaterialen worden niet door de ambulancedienst ingekocht omdat we onderdeel zijn van het publieke tweedelijns zorgsysteem (8 ziekenhuizen, 5 pediatric emergency centers en een verpleegtehuis). Het zegt wederom dat een endotracheale tube in onze ambulance bijna niets kost omdat de inkoper het groot inkoopt voor alle ziekenhuizen, de PECs en de ambulancedienst.

De drie nieuwste helikopters maakten deel uit van een verzamelorder (Augusta Westland AW139 voor defensie, kustwacht, grensbewaking en ambulancedienst). Het ging om ruim 40 helikopters waardoor er weer sprake is van een forse prijsreductie. Defensie doet het onderhoud van de eigen helikopters, het is voor defensie geen probleem om het ook te verzorgen voor de drie helikopters van de ambulancedienst. Piloten huren wij als ambulancedienst niet in omdat piloten van de luchtmacht vlieguren moeten maken, in plaats van oefenvluchtjes te maken boven de woestijn met een defensiehelikopter vliegen ze op de ambulancehelikopters.

De Golfstaten hebben een paar jaar geleden in GCC-verband afgesproken dat ze het voorbeeld van Nieuw Zeeland deels gingen volgen. De zes steenrijke landen hebben de farmaceutische industrie laten weten dat de prijzen tot 70% omlaag zouden gaan in 3 fasen. Alle medicatie die men in Nederland gebruikt is nog steeds beschikbaar in de Golfstaten, het verschil is dat de Golfstaten relatief weinig betalen en Nederland de hoofdprijs mag aftikken.

Gebouwen en managers zijn een andere grote kostenpost. Het regeringsbeleid is hier zo min mogelijk managers. Onze ambulancedienst heeft 3 directeuren (inclusief medical director) en een aantal medewerkers. Deze mannen hebben geen eigen ambulancepaleis, ze zitten in een kantoorafdeling van het grootste ziekenhuis. De ambulancedienst heeft geen eigen juristen, personeelsafdeling, persvoorlichters, enz. Uiteraard hebben wij als ambulancedienst deze ondersteuning ook nodig echter werkt personeelszaken voor de 8 publieke ziekenhuizen, 5 pediatric emergency centers, het verzorgingstehuis en de ambulancedienst; idem voor persvoorlichting etc.

De ambulancedienst wil hoge kwaliteit leveren, in Nederland doet men het door bedrijfsartsen, SOA-artsen en artsen maatschappij en gezondheid het medische beleid te laten bepalen voor de ambulancezorg. In Qatar heeft men gekozen om specialisten in dienst van de publieke ziekenhuizen een nevenfunctie te geven. Ik ben in dienst van het nationale (publieke) traumacentrum als cardio-thoracaal/traumachirurg en van de ambulancedienst als (chief) clinical officer (uitrukdienst). Er zijn ook radiologen, anesthesiologen, neurochirurgen, gynaecologen, intensivisten van de ziekenhuizen die tijdelijk of permanent een deeltijd functie bekleden binnen de ambulancedienst. Het hoofd NICU transport bij de ambulancedienst is tevens het hoofd van de afdeling neon-intensive care in de kliniek.

Alle medisch specialisten zijn in loondienst. Medisch specialisten met taken bij de ambulancedienst krijgen geen extra toeslag voor deze werkzaamheden.

Ik ben het met je eens dat Qatar steenrijk is, het is daarom best bijzonder voor mij om te zien dat men in Nederland kiest voor een "het maakt niet uit wat het kost".

[Juffie]

Qatar is een steenrijk land waar de regering ieder jaar zit te worstelen met begrotingsoverschotten. Tot medio 2012 hadden ze maar  één uitstekende hulpdienst, namelijk de politie. In 2012 heeft Qatar een drama meegemaakt dat nog steeds voelbaar is in de samenleving. Een fatale brand in een winkelcentrum met 19 doden (incl.13 jonge kinderen (incl. drieling uit Nieuw Zeeland), 4 onderwijzers (3 uit Filipijnen en 1 uit Zuid Afrika) en 2 beroepsbrandweermannen).

Het verschil met Nederland is dat Qatar geen onderzoeksraad kent die een jaar gaat onderzoeken, analyseren en conclusies tikt waar niemand iets mee doet. Het was direct duidelijk dat brandweer en ambulancedienst hopeloos faalden.

In de dagen na het drama is door de regering besloten dat de brandweer en ambulancedienst minimaal aan Westerse standaarden moesten gaan voldoen.

Qatar weet heel goed dat het land afhankelijk is van expats, ongeveer 10% van de bevolking is Qatarees. Het land groeit als kool en is zeer ambitieus. Het land beseft dat de economie, de expansie en alle ambities een zeepbel zijn als de basisveiligheid niet op orde is. Er is sinds medio 2012 een vermogen geinvesteerd in brandweer, politie en gezien de ontwikkelingen in Midden Oosten ook in defensie. Qatar had altijd een zeer bescheiden leger echter beseft men dat een leger ook noodzakelijk is om de veiligheid van een land te waarborgen. Brandweer, politie, ambulancedienst en defensie zijn geen luxe producten waar je op kan bezuinigen zoals Nederland al ontzettend lang doet maar het zijn basisvoorzieningen waar je met je boekhoudkundige/politieke vingers vanaf blijft tenzij je het budget komt aanvullen. Ambulancezorg is ook geen markt maar een publieke overheidstaak.

Qatar is geen land dat zelf gaat proberen het wiel uit te vinden. Qatar haalt de beste mensen die ze kunnen vinden uit de hele wereld. Bij de brandweer werken ook Nederlandse brandweerofficieren. De gemeenschappelijke deler is dat alle buitenlandse artsen en officieren van brandweer en ambulancedienst heel goed weten wat de nadelen en ergenissen zijn van de systemen in het thuisland. Wij hebben gekozen om een 'out-of-the-box' systeem te bedenken zonder de frustraties die we ervaarden in thuislanden. Ik denk dat we er redelijk in zijn geslaagd omdat de Nederlandse brandweerofficieren in Qatar zich weer brandweerman voelen en ik mij hier weer chirurg voel.

Het klopt dat we hier de beste paramedics en dokters uit de hele wereld laten invliegen. Onze ambulancedienst heeft ook kantoren in o.a. Londen en Berlijn. We hebben een scout in UK/Europa die de juiste mensen voor ons zoekt. Een oudere anesthesioloog doet niet anders dan de juiste mensen vinden, de juiste mensen zijn niet de mensen mensen de meeste academische titels of allerhande flauwekul aan diploma's maar mensen met passie.

Een groot deel van onze huidige ambulancedienst bestaat uit voormalig personeel van ambulancedienst Londen. Het is niet de schuld van Qatar en haar rijkdom dat deze ambulancedienst een enorme aderlating heeft moeten doen. Het is de schuld van de bureaucratie, management, angstcultuur, slechte lonen en onvrede die ontstaan was binnen deze dienst. Wij profiteren alleen maar van al het geouwehoer in Europa waardoor goed personeel baalt als een stekker en ze op een punt zijn gekomen dat ze desnoods naar Qatar willen zwemmen als ze er een goede baan krijgen.

Prachtig stukje tekst Oma, ik kan niet anders zeggen! Ik begin zowaar oprecht gevoelens van jaloersie te koesteren

En die 8 minuten is dat een richtlijn of is dat de gemiddelde responstijd die ook daadwerkelijk wordt gehaald...?

[oma]

Prachtig stukje tekst Oma, ik kan niet anders zeggen! Ik begin zowaar oprecht gevoelens van jaloersie te koesteren

En die 8 minuten is dat een richtlijn of is dat de gemiddelde responstijd die ook daadwerkelijk wordt gehaald...?

8 minuten is geen richtlijn maar een wettelijke bepaling, we moeten bij levensbedreigende situaties binnen 8 minuten ter plaatse bij de patient zijn. De gemiddelde responsetijd voor levensbedreigend letsel ligt altijd onder de 8 minuten.

Ik had al eerder beschreven dat we dagelijks uitdraaien krijgen als de responsetijd overschreden wordt. We achterhalen de oorzaak en lossen het op. We hebben ook een pro-actief beleid, als we weten dat er wegen worden afgesloten voor onderhoud plaatsen we er een tijdelijk ambulancepost. We hebben ambulanceposten op voorraad staan. We bellen een transporteur die de unit met een vrachtwagen komt ophalen en ergens plaatst waardoor we weer zeker weten dat de dekking gewaarborgd is.

In Doha zijn ambulanceposten minder relevant omdat de ambulancevoertuigen 24/7 surveilleren in de ambulancesectoren.

Wij kennen meerdere soorten alarmeringen (prioriteiten) en responsetijden:

Zulu 1: ademhalingsstilstand of hartstilstand - 2 ambulances - zwaailicht en sirene - 8 minuten
Zulu 2: overige levensbedreigende situaties - 1 ambulance - zwaailicht en sirene - 8 minuten

Yankee 1: zwaailicht en sirene - 20 minuten
Yankee 2: zwaailicht en sirene - 30 minuten

X-ray 1: binnen 20 minuten melder terug bellen door MDS (medical doctor service (huisartsen in dienst van ambulancedienst), indien noodzakelijk binnen uur ter plaatse, geen zwaailicht en sirene.
X-ray 2: binnen 60 minuten melder terug bellen door MDS.

Het bovenstaande zegt al waarom bij ons ProQA prima werkt en het in Nederland nogal lastig is omdat je alleen A1 of A2 kan toekennen (beide zwaailicht en sirene - 15 minuten).

Als tante Bep van de fiets valt, de enkel breekt en goed aanspreekbaar op de stoeprand zit komt de ambulance niet binnen 8 minuten ter plaatse. De ambulance heeft 30 minuten de tijd. De centralist zal altijd tegen de melder zeggen terug te bellen zodra tante Bep gaat verslechteren. Als de melder terug zou bellen kan de melding wel een hogere prioriteit krijgen.

De kant-en-klare ambulanceposten die overal snel te plaatsen zijn:

https://www.youtube.com/watch?v=GYnAT2ov-1k







In de wintermaanden is gaan veel mensen recreeren in een gebied ten zuiden van Doha, de Sealine. We hebben iedere winter tijdens de weekenden tijdelijk gebouw in gebruik samen met Emergency Department (SEH). Het zorgt wederom dat we altijd de responsetijden halen omdat we al aanwezig zijn waar veel mensen zijn en we beperken het aantal ritten omdat we de SEH ook naar de mensen toebrengen.

Persbericht 10 november 2015:

Hamad Medical Corporation (HMC) has recently opened its annual clinic in the Sealine area of Qatar ahead of this year’s camping season.

The opening ceremony was attended by Mr. Mohammad Al Noimi, representative of Dr. Hanan Al Kuwari PhD, HMC Managing Director, Mr. Ali Abdulla Al Khater, Executive Director of HMC's Corporate Communications Department, and a host of other officials.

Commenting on the opening of the seasonal clinic, Mr. Al Khater said, "HMC is committed to catering to the healthcare needs of the public in the Sealine and Khor Al Udaid area through the seasonal medical clinic it operates each year. We would like to express our gratitude to the Ministry of Environment for their endless support of the clinic, and particularly for approving its relocation to a more accessible site near the beach.”

Mr. Al Khater urged campers to take safety precautions when enjoying recreational activities in the area to avoid any potential injuries which could occur, stressing that prevention is better than cure.

Mr. Al Noimi said, "The initiative to operate the clinic during the camping season at Sealine area is well-aligned with HMC’s commitment to providing the best possible healthcare services to the entire population of Qatar, of which campers are an important part.”

He added, "The location of the clinic is instrumental in providing easy access to medical services for those seeking urgent treatment or first aid in the case of an emergency."

Dr. Hamid Ghareeb, Consultant at HMC’s Medical Administration Department and Medical Supervisor at the Sealine Medical Clinic said, "The clinic, which began operating last week, will be open from 3 pm on Thursday until 5 pm on Saturday every week.”

“The clinic is equipped with state-of-the-art medical equipment and medication to treat simple injuries and emergency cases, while critical trauma cases will be transported to hospital by ambulance or the LifeFlight helicopters", Dr. Ghareeb added.

A helipad has been constructed next to the clinic to facilitate the transportation of seriously injured patients to a hospital on the LifeFlight helicopters.

Mr. Ali Darwish, Assistant Executive Director of the Ambulance Service at HMC said, "The Ambulance Service provides round-the-clock emergency services coverage in the Sealine Area.”

“We now have four ambulances in service in the Sealine area, in addition to three (4x4) emergency vehicles. Every Thursday and Friday, there are six ambulances and four (4x4) vehicles providing emergency services in the area. On Saturdays, three ambulances and three (4x4) vehicles are in full service,” Mr. Al Darwish added.

A Critical Care Paramedic is available at all times from Thursday to Saturday.

Mr. Rashid Mubarak Al Khayyarin from the Community Police Dept. Security was also present on the occasion and highlighted that a campaign to raise public awareness of security issues in the camping areas has been launched this year. He added that educational material and first aid kits, supplied by HMC, have also been distributed to members of the public in the camping area.

Mr. Saleem Qadri Al Yami from the Natural Reserves Division at the Private Engineering Office stated that his division extends its support to all organizations operating in the area in the interest of campers. He also added that it provides help to campers if needed through a hotline: 33590909 - dedicated to this purpose.

Persbericht 27 april 2016:

Hamad Medical Corporation (HMC) has concluded its seasonal camping clinic operations in the Sealine area after successfully providing emergency and clinical services to campers and visitors to the area from November last year to 15 April, 2016.

Mr. Ali Abdulla Al Khater, Chief Communications Officer at HMC's Corporate Communications Department and HMC’s Sealine Medical Clinic Project Manager, Mr. Mohamed Mubarak Al Noimi, Chief of Communications and Chief of Staff of HMC’s Managing Director’s Office, and Mr. Ali Darwish, Assistant Executive Director of the Ambulance Service recently attended an event to mark the closing of the clinic.

Mr. Al Khater expressed gratitude and appreciation to the medical, nursing, Ambulance Service and administrative staff who contributed to the success of the clinic. He also thanked the Ministry of Environment for their continuous support for the clinic.

Mr. Al Khater emphasized HMC’s yearly commitment to the continuous running of the medical clinic to provide clinical services, including urgent care, to campers during the annual camping seasons in the Sealine area and to visitors to the Khor Al-Udade area.

Hamid Ghareeb, Medical Supervisor at the clinic and Consultant at HMC’s Medical Administration Department explained that the clinic has provided clinical and emergency services for 25 weekends during the camping season, treating a total of 734 patients.

“Of this figure, over 600 were adult males while there were 42 females and 77 children. Most of the cases received full treatment at the clinic while 67 cases were transported to one of HMC’s hospitals by the ambulance and LifeFlight service," he said.

According to Mr Ghareeb, a total of 572 patients, including 483 Qatari and 251 expatriates, were treated for mild and moderate illnesses such as fever and stomach aches, diarrhea, cough, wounds, burns, asthma while severe cases treated included bone fractures and heart attacks.

The HMC Medical Clinic was well equipped with all necessary medical equipment and medications as well as staffed with a physician and nurse 24 hours a day. The Ambulance Service also ensured 24-hour coverage of the area by providing ambulances and paramedics throughout.

Tijdelijke kliniek Sealine (SEH, ambulancestandplaats (incl. 1 helikopter)