Tas doorzoeken als toezichthouder

[DiNozzo]

Je bent aangesteld voor het domein Openbare Orde. Als er iets veel overlast veroorzaakt en een onveilig gevoel bij burgers is het openlijk drugsgebruik. De daaruit voortvloeiende (kleine) criminaliteit veroorzaakt veel verloedering en ergernis.

A. Criteria met betrekking tot de afbakening van ‘leefbaarheid’:
– Het feit is aan te merken als overlast, verloedering, kleine ergernis.
– Het gaat in de basis om overtredingen die de leefbaarheid aantasten.
– Het te handhaven feit behelst geen duplicering van handhaving op grond van formele
wetgeving. Bijv. het dealen van drugs wordt aangepakt op grond van de Opiumwet door de
politie; het neveneffect – de overlast – kan door boa’s via de APV worden gehandhaafd.

B. Criteria met betrekking tot de uitvoerbaarheid door een boa met het specialisme Openbare Ruimte:
– Het feit is te constateren tijdens de surveillance van de boa (de boa dient aanwezig te zijn op
straat in de wijk).
– Het feit is door eigen waarneming direct te constateren, niet zijnde uitsluitend waarnemingen
door foto/ beeldmateriaal.
– Het feit is in beginsel feit gecodeerd af te handelen. Voor zover het gaat om niet-feit gecodeerde
zaken gaat het om die zaken die eenvoudig bewijsbaar zijn en die niet zien op geweld,
veelplegers, medepleging en/of aanzienlijke schade. −De taak/bevoegdheid vraagt geen extra
opleiding en apparatuur.
– In beginsel is er geen sprake van een te verwachten gevaarlijke of gewelddadige setting

[Rutger1]

Je bent aangesteld voor het domein Openbare Orde. Als er iets veel overlast veroorzaakt en een onveilig gevoel bij burgers is het openlijk drugsgebruik. De daaruit voortvloeiende (kleine) criminaliteit veroorzaakt veel verloedering en ergernis.

Klopt, helemaal mee eens. Echter kan ik niet doorpakken op de opiumwet. Mocht de persoon drugs gebruiken in een parkeergarage kan ik hem vorderen de garage te verlaten op grond van de APV. Mocht hij afval achterlaten zou ik hem ook hem ook een bon kunnen geven voor H022. Dat is ook hetgene wat in de gemeente waar ik werk gebeurt.

[DiNozzo]

Even terug: waaruit bestonden de drugsresten uit?

[Boa Domein 1]

Klopt, helemaal mee eens. Echter kan ik niet doorpakken op de opiumwet. Mocht de persoon drugs gebruiken in een parkeergarage kan ik hem vorderen de garage te verlaten op grond van de APV. Mocht hij afval achterlaten zou ik hem ook hem ook een bon kunnen geven voor H022. Dat is ook hetgene wat in de gemeente waar ik werk gebeurt.

Hoi Rutger,

Ik begrijp dat we als Boa niet kunnen doorpakken op de Opiumwet, maar wat is er dan bv bij jou in de gemeente (APV) geregeld m.b.t. drugsgebruik?

Voorbeeld:

Afdeling 7. Drugsoverlast
Artikel 2.7.1. Drugshandel op straat

Onverminderd het bepaalde in de Opiumwet is het verboden op of aan de weg met de daaraan gelegen portieken, galerijen arcaden of nissen, post te vatten of zich daar heen en weer te bewegen en zich op of aan wegen in of op een voertuig te bevinden of daarmee heen en weer of rond te rijden, met het kennelijke doel om middelen als bedoeld in de artikelen 2 en 3 van de Opiumwet, of daarop gelijkende waar, al dan niet tegen betaling af te leveren, aan te bieden of te verwerven, daarbij behulpzaam te zijn of daarin te bemiddelen.

Artikel 2.7.2. Openlijk drugsgebruik

Het is verboden op of aan de weg, op een voor publiek toegankelijke plaats of in een voor publiek toegankelijk gebouw, middelen als bedoeld in de artikelen 2 en 3 van de Opiumwet te gebruiken, toe te dienen, dan wel voorbereidingen daartoe te verrichten of ten behoeve van dat gebruik voorwerpen en/of stoffen voorhanden te hebben.

Gr Marco

[quattromontanes]

hogere wetgeving gaat voor lagere? Of zeg ik iets heel stoms

[Boa Domein 1]

hogere wetgeving gaat voor lagere? Of zeg ik iets heel stoms

Je zit in de buurt, echter het hof Den Haag vaart een andere koers en achte de APV verbindend. Lees:

Het hof overweegt dat de parlementaire geschiedenis bij de Opiumwet aantoont dat deze primair gericht is op de preventie en beheersing van de gezondheidsrisico’s van drugsgebruik. De toelichting op de APV-bepaling uit Rotterdam brengt een andere motivering aan het licht; “Vele drugsgebruikers gebruiken hun (hard)drugs – of treffen daartoe voorbereidingen – in het openbaar. Dit veroorzaakt veel gevoelens van onveiligheid bij het publiek. Op basis van artikel 3.3.4 kan de politie overgaan tot aanhouding van de betrokken gebruikers of deze van bepaalde – bij hen favoriete – plekken wegsturen. Ook kan de politie de voorwerpen waarmee de overtreding wordt gepleegd (hulpmiddelen, drugs) strafrechtelijk in beslag nemen (…). Het in artikel 3.3.4 gestelde verbod is in beginsel gerelateerd aan het (openlijk) gebruik van drugs en richt zich dus tot de drugsgebruikers.” (Gemeenteblad 2008, nummer 99 + 143, pagina 180).” Hier is dus sprake van bescherming van omwonenden en het publiek in het algemeen. Het hof concludeert mede op een eerdere uitspraak van de Hoge Raad dat de Opiumwet niet per definitie uitputtend bedoeld is. Er is ruimte voor aanvulling door de gemeentelijke wetgever indien deze regelgeving vanuit een ander motief wordt vastgesteld. Het hof dat in deze zaak het motief is gelegen in de bescherming van de openbare orde en dat de Opiumwet geen vergelijkbare bepaling bevat waarmee deze aanvulling is strijd zou kunnen komen. Het hof is dan ook van oordeel dat artikel 3 onder C van de Opiumwet niet in de weg staat aan de verbindendheid van artikel 3.3.4 van de APV Rotterdam. Het hof acht artikel 3.3.4 van de APV Rotterdam dan ook wel verbindend. De verdachte wordt veroordeeld tot betaling van een boete van € 105,-.

Conclusie
Niet vaak worden hier strafrechtelijke uitspraken aangehaald. In deze kwestie is de relevantie echter duidelijk. Gemeentes hebben op grond van deze uitspraak namelijk toch mogelijkheden in hun APV maatregelen te nemen in het kader van hun drugsbeleid. Indien een gemeente een heldere grondslag heeft voor een aanvulling op de Opiumwet, en deze grondslag komt niet terug in geschiedenis en formulering van die wet, dan kan op grond van deze uitspraak een lokaal blowverbod worden ingesteld. In deze zaak werd de openbare orde als grondslag in de toelichting op de betreffende bepaling genoemd. Vraag is nu of deze conclusie houdbaar is. Het is mogelijk dat de Hoge Raad hier toch anders over denkt. Vraag is ook of hiermee een lijn wordt ingezet die de Afdeling bestuursrechtspraak van de Raad van State zal volgen. Voor gemeentes en burgemeesters is de uitspraak in ieder geval een duidelijk aanknopingspunt om probleemgebieden met een lokaal blowverbod aan te pakken.

GrtZ Marco

[quattromontanes]

Bedankt voor je uitgebreide antwoorden

[voske83]

Je zit in de buurt, echter het hof Den Haag vaart een andere koers en achte de APV verbindend.

Op 13 oktober 2015 heeft de Hoge Raad het oordeel van het hof bekrachtigd:

2.6.
Blijkens de toelichting op art. 3.3.4 APV Rotterdam 2008 strekt dit artikel ertoe te voorkomen dat gevoelens van onbehagen en onveiligheid bij het publiek ontstaan die worden veroorzaakt door het in het openbaar gebruiken van drugs. Met deze bepaling is dus het belang van de handhaving van de openbare orde gediend. Daartoe is - voor zover in cassatie van belang - strafbaar gesteld het op of aan de weg, op een andere voor het publiek toegankelijke plaats of in een voor het publiek toegankelijk gebouw middelen als bedoeld in de art. 2 of 3 van de Opiumwet te gebruiken.

2.7.
De Opiumwet stelt, zoals volgt uit hetgeen is weergegeven in 2.5.1 en 2.5.2, het enkele gebruiken van een middel als bedoeld in art. 2 en 3 van deze wet niet als zodanig strafbaar. De tekst van het arrest HR 14 december 2004, ECLI:NL:HR:2004:AR4923 heeft in dit verband aanleiding gegeven tot misverstand. Het ging in dat arrest (onder meer) om de vraag of de door de Noorse autoriteiten verzochte uitlevering gelet op het vereiste van dubbele strafbaarheid ook ter zake van de veroordeling voor het roken van hasj toelaatbaar kon worden verklaard. Deze vraag is door de Hoge Raad bevestigend beantwoord. Daartoe is in de specifieke context van de beoordeling van de dubbele strafbaarheid in het uitleveringsrecht onder meer overwogen dat "het roken van hasj immers het aanwezig hebben ervan [impliceert], waarop bij art. 3, aanhef en onder C, in verbinding met art. 11, eerste lid, Opiumwet hechtenis is gesteld voor ten hoogste een maand". In het oordeel van de Hoge Raad dat de uitlevering toelaatbaar kan worden verklaard, ook voor zover betrekking hebbende op het aanwezig hebben van hasj, ligt niet als zijn oordeel besloten dat in art. 3, aanhef en onder C, Opiumwet ook het gebruiken van hasj strafbaar is gesteld.

2.8.
Gelet op art. 149 Gemeentewet, inhoudende dat de raad van een gemeente de verordeningen maakt die hij in het belang der gemeente - waaronder de handhaving van de openbare orde - nodig oordeelt, en art. 121 Gemeentewet, inhoudende, kort gezegd, dat een gemeente bevoegd is tot het maken van (aanvullende) verordeningen, voor zover deze niet in strijd zijn met hogere regelingen, en in aanmerking genomen dat - gezien hetgeen hiervoor is overwogen - voormeld art. 3.3.4 APV Rotterdam 2008 wat betreft bedoeld 'gebruiken' de voorschriften van de Opiumwet niet dupliceert, moet worden geoordeeld dat de Raad van de gemeente Rotterdam met betrekking tot dat verbod niet buiten zijn verordenende bevoegdheid is getreden door in art. 3.3.4 mede te verbieden het op of aan de weg, op een andere voor publiek toegankelijke plaats of in een voor publiek toegankelijk gebouw middelen als bedoeld in de art. 2 of 3 van de Opiumwet gebruiken (vgl. HR 19 februari 2013, ECLI:NL:HR:2003:BY5725, NJ 2013/323 en RvS 1 mei 2013, ECLI:NL:RVS:2013:BZ9048 ten aanzien van art. 2.7 lid 2 APV Amsterdam 2008). Anders dan het middel betoogt, staat de Opiumwet in zoverre niet in de weg aan de verbindendheid van deze APV-bepaling. Het oordeel van het Hof is dus juist.

http://deeplink.rechtspraak.nl/uitspraak?id=ECLI:NL:HR:2015:3031

[scorpio]

Gemeente stellen vaak een takenpakket samen voor een BOA. Zo zijn de BOA's van parkeertoezicht in de gemeente waar ik werk wettelijk gezien voor alles bevoegd wat in domein 1 valt. Echter verbied de leiding hun om te schrijven of te handelen op feiten die niks met parkeren te maken heeft. Dan is het dus ook al helemaal niet de bedoeling om als burger aan te houden.

Dus je laat een winkeldief of autoinbreker lopen?

Dat je als BOA van parkeertoezicht een winkeldief op heterdaad betrapt lijkt mij niet erg waarschijnlijk. Een autoinbreker ligt meer voor de hand, en ik denk dat wanneer je dat constateert de leiding er geen probleem mee zou hebben wanneer de BOA die persoon aan probeert te houden, maar alles natuurlijk wel met inachtneming van de eigen veiligheid.

Wat betreft de casus waar het hier om gaat. Ik zie werkelijk niet in wat het toevoegt dat een niet bevoegde BOA op basis van zijn recht als burger iemand aanhoudt op basis van overtreding van de APV, en dan vervolgens de politie moet inschakelen. Wat is er mis om eerst de politie in te schakelen, en dan kan die bepalen of zij overgaan tot aanhouden?

[Rutger1]

Bedankt voor de uitleg Boa Domein 1! Ik was niet op de hoogte van het feit dat in dit geval de hogere wetgeving niet voor de lagere gaat. Ik heb echter nog wel een aantal vragen over dit onderwerp, maar om on-topic te blijven stuur ik je die via PM.