Apart dat die 2 los lopen en niet elkaar vasthouden.
Ik kijk bijna dagelijks bij oefeningen van ons HART. Bij dit soort oefeningen zie ik regelmatig dat een instructeur van ons of een instructeur van de brandweer een van beide blinde hulpverleners grijpt of lostrekt van elkaar.
Ze moeten elkaar dan weer terugvinden of de voorste hulpverlener krijgt te horen dat zijn maatje door de vloer is gezakt en hij de terugweg alleen moet zoeken.
Als de instructeur van brandweer of ambulance het gevoel heeft dat de achterste hulpverlener de schijn wekt dat hij er vanuit gaat dat zijn maatje de deuren, traptreden etc telt om de terugweg blind te kunnen vinden is het nuttig om de voorste persoon weg te rukken en de tweede hulpverlener te zeggen te beginnen aan de terugweg.
Ik heb het zelf nooit ervaren hoe ingewikkeld dit is maar regelmatig gezien dat de voorste hulpverlener niet merkt als zijn maatje hem los heeft gelaten. De voorst hobbelt dan vrolijk door tot hij iets zegt en merkt dat er geen reactie komt om vervolgens eens met zijn hand naar achteren in het luchtledige te zwaaien.
Als observant zie je direct dat het hem niet gaat lukken. Belangrijker is dat deze hulpverlener zelf tijdens de oefening ook in paniek raakt zodra hij merkt dat hij aan verdwalen is geslagen en het terugtochtsignaal komt van zijn eigen adembeschermingsapparatuur.
