Film je in het openbaar zelf iets of iemand, dan is privacy kennelijk niet meer aan de orde.
Maar worden we gefilmd, tsja dan breekt letterlijk weer de dinges uit. Hyprocriet.
Het schenden van de privacy is m.i. niet aan de orde omdat we nu in een maatschappij leven waar op bijna elke hoek al een toezichthoudende camera staat. Daarnaast heeft elke zichzelf respecterende burger en winkel nu al de "beleefdheid" om ons continue te filmen om gespuis en ander onheil te zien aankomen. Een cameraatje meer of minder maakt dus niets meer uit, zeker als we alles wat zien zelf filmen met ons mobieltje en uploaden naar de overbekende websites.
Als het gaat om repeterende brandstichtingen en andere ernstige delicten in een bepaald gebied ben ik van mening dat fotograferen van een toekijkende menigte door de politie is geoorloofd als middel van opsporing. In het verleden heeft dat regelmatig tot resultaat geleid doordat steeds dezelfde perso(o)n(en) "toevallig" aanwezig waren.
We hebben allemaal volledige vrijheid in ons dagelijkse doen en laten, maar daar zitten wel degelijk grenzen aan. Grenzen die wij gezamelijk hebben bepaald en afgebakend als zijnde toelaatbaar, danwel ontoelaatbaar.
Die grenzen van wel/niet (maatschappelijk) toelaatbaar en/of strafbaar weten sommige helaas niet (meer) te trekken.
Voor de laatste categorie welke verdachte, vreemde en /of mogelijk strafbare gedragingen en handelingen uitvoeren is het voor mij totaal geen bezwaar als tenminste een persooncontrole wordt uitgevoerd en iemand een aannemelijke verklaring zal moeten geven over de aanwezigheid en van allerhande voor dat tijdstip onlogische zaken bijzich voerende objecten, gereedschappen en materialen en andere niet-daglicht verdragende items.
Kan je dat niet aannemelijk maken, ja dan ben je tenminste een paar uurtjes zoet met het bestuderen van allerlei muurbeschilderingen.