Met anesthesie op de ambulance sollicitateren

[Embalage]

Ik denk dat je nu van voldoende kanten helder advies hebt gekregen.

Slechts een heel klein deel van het ambulancewerk gaat om technische handelingen. Echt een heel klein deel.
Het grootste deel van het werken op straat gaat vraagt om sociale vaardigheden. Je komt, zoals oma ook al vertelde, bij mensen op hun slechtste dag van hun leven. Ze vragen niet om een infuus of een tube, maar om een empatisch ambulanceteam die hen het gevoel geeft dat ze in vertrouwde handen zijn en dat je er volledig voor ze bent. Geruststellen, duidelijkheid verschaffen en eerlijk zijn. Dat vraagt om mensenkennis en ervaring met stressvolle en emotionele gebeurtenissen. Het is vaak heel subtiel, maar wel heel belangrijk.
Dat leer je beter op een SEH of op een IC.

Daarbij is ambulancewerk zeer breed. Van pasgeborene tot hoog bejaard. Van een schaafwondje tot een traumatische amputatie. Exposure en ervaring maakt je sterker en last je steviger in je schoenen staan. Gun jezelf meer tijd en benut een SEH opleiding als vergaarbak voor deze kennis en kunde. De patiënt heeft er alle recht op dat hij iemand aan zijn zijde krijgt die weet waar hij over praat. Een hulpverlener die zijn kwaliteiten en expertise kent, maar zeker ook zijn zwakke kanten en beperkingen.

[Jim]

Het is geen rare gang van zaken omdat het gaat om een anesthesieverpleegkundige die gaat solliciteren bij een ambulancedienst. Ambulancewerk is heel iets anders dan het werken op de operatiekamer en verkoever.

In het ambulancevak heb je te maken met patienten die wakker zijn, vaak in paniek of heel verdrietig zijn. Je hebt te maken met bezorgde familieleden en met nabestaanden die net een dierbare verloren zijn.

Alle paramedics bij onze ambulancedienst moeten op eindgesprek bij mij. Ik kijk niet eens naar het CV en ik wil ook niet eens horen hoe goed ze een infuusje kunnen prikken of kunnen intuberen. Ik wil eigenlijk maar twee dingen merken in het eindgesprek; passie voor het ambulancevak en menselijkheid.

Op de operatiekamer maak je het als anesthesieverpleegkundige mee dat een verdrietige diabeet voor een onderbeensamputatie komt. Deze patient is al voorbereid op wat er gaat gebeuren door de chirurg, door de anesthesioloog en verpleging op de afdeling. Op de OK kan je volstaan met een paar cliches en je hangt de patient vervolgens aan het gas waardoor je van het "gezeur" af bent.

In het ambulancevak maak je jonge, kerngezonde mensen mee die het onderbeen verliezen door een ongeval. Ze zijn wakker, hebben pijn en zijn in paniek. Het kan dat er familieleden bij aanwezig zijn of dat de ouders gebeld zijn en onderweg zijn naar de ongevalslokatie. Het vereist behalve de technische kwaliteiten ook ontzettend veel communicatieve kwaliteiten en menselijkheid.

Ambulanceverpleegkundigen komen ook bij mensen thuis waar ze direct beseffen dat de patient waar ze voor gekomen zijn overleden is. Je staat ineens in het diepste dal van het leven van andere mensen. De ambulanceverpleegkundige kan niets meer doen voor de patient maar wel voor de nabestaanden door menselijk te zijn.

SEH-verpleegkundigen en IC-verpleegkundigen hebben soortgelijk patienten-, familie- en nabestaandencontacten in hun dagelijkse werk. De anesthesieverpleegkundige niet.

Hoe wou je weten of het IC/SEH verpleegkundigen zijn dan? Je kijkt toch niet naar cv's?

En voor het gemak vergeet je ook maar even de preoperatieve screening en traumaopvang, beide werkzaamheden van de anesthesieverpleegkundige. Vergeet ook niet het contact met ouders die de zorg voor hun kind even uit handen moeten geven. 'Al onze patienten slapen' vergeef ik je als cardio-oma zijnde..

Kijk naar de persoon, niet naar de cijfertjes en papiertjes. En als je dan toch naar dat soort dingen kijkt beschrijf dit dan accuraat in de vacature.

[Juffie]

Ik ben het ook weer eens met Juffie, dit is exact waarom ik nog steeds van je houd.

 

[Hulpverleningsforum]

Mag ik de deelnemers aan deze discussie verzoeken op een normale manier met elkaar in discussie te gaan en zich te onthouden van dreigementen e.d.?

Dank!

Moderator Arie

[Chrisdup]

Nogmaals dank voor alle uitgebreide reacties.
Van wat ik begrepen heb, hebben meerdere ambulancediensten de laatste tijd tijdens de opleiding veel anesthesievpk laten stoppen omdat ze niet functioneerde. Ik heb nu het idee daar een beetje de dupe van te zijn ivm vooroordelen.
Ik snap wat je bedoeld @senseihomer maar ze zeggen vooral om seh te gaan doen ivm meer patientencontact. Dat vind ik prima maar dan zou je denken dat ze ook werkervaring vragen. Ze hebben het alleen maar over de seh opleiding en daarna weer solliciteren (en daarna dus wel, dus blijkbaar gaat er toch iets goed). dat komt op mij over als diploma jagen.
Daarnaast baal ik er van dat ik daar nu achter moet komen (haal het dan uit je vacature weg) want 4 jaar geleden had ik nog allerlei vrijstellingen kunnen krijgen.
@ expert; wellicht heb je gelijk echter zo is het bij ons niet, zeker niet buiten kantoor uren (terwijl je dan bij de meest zieke patienten staat).
@luer lock; dat bedoel ik zeker niet maar het komt wel heel denigrerend over om te horen "ga je specialiseren", dat heb ik namelijk 3 jaar gedaan.
@ jim, ik ken je niet maar ik denk dat het in veel ziekenhuizen toch wel zo gaat. Tuurlijk 1.5 jaar is niks op een mensenleven maar ik had het dan graag 4 jaar geleden willen doen. Ik heb ondertussen een hypotheek , enz en zit dan straks 3 jaar in een traject van tijdelijke contracten.
@ oma ik snap wat je bedoeld. Ik heb echter op de oncologie afdeling ook bij slechtnieuwsgesprekken gezeten waar mensen van begin 30 te horen kregen dat ze hun eigen trouwerij volgende week niet meer gingen halen.
Uiteindelijk kunnen jullie er natuurlijk allemaal wat van vinden en ben ik blij met alle reacties maar zal ik zelf moeten overwegen of ik nog 1.5 jaar een opleiding wil doen die mij niet trekt (en in welk ziekenhuis dan) of dat ik het bij andere rav's probeer.

Beste anesthesievpk,

Misschien al eens er aan gedacht dat men je al minstens 2x een dienst wilde bewijzen door je voor te stellen om een SEH opleiding te volgen, wat ervaring daarin op doen en dan terug te komen?

Werken op een SEH is compleet anders dan werken op een operatiezaal/ITE/CCU. Niet elke patiënt is gemonitord, je moet meer uit gaan van een klinische blik om te weten/zien/inschatten of een patiënt achteruit gaat dan van kabels en monitors.

We zien bij ons op SEH hetzelfde als we stagairs krijgen die van ITE/CCU komen dat ze in het begin zeer onwennig zijn omdat niet elke patiënt continue aan een monitor hangt. En daar kunnen zij niks aandoen, ze zijn er om te leren bij ons en dat is een van de zaken die ze moeten leren.

Voor ambulance te rijden moet je eerst inhospitaal een goede verpleegkundige zijn en van veel markten thuis, voor je ook maar moet denken om buiten te gaan spelen met een geel busje.

Door te zeggen dat je al een specialiteit hebt en niet nog eens wil verder specialiseren zeg je eigenlijk dat je jezelf goed genoeg vindt om ambulance te rijden en door zo'n houding val je simpelweg automatisch uit de boot.

Zoek dus geen achterpoortjes, doe die opleiding, groei als verpleegkundige zodat je van meer markten thuis bent en dan komt de ambulancewereld vanzelf wel.  Wil je dat niet?  Tja, dan zal de gele bus niet voor jouw zijn ...

[anesthesievpk]

Heb je zwart op wit dat men dit graag van je zou zien?
Dan zou ik die 1,5 jaar doen en het daarna het diploma onder hun snuffert drukken.
Alstublieft, gedaan wat u van mij vroeg! En nu hier met die baan!

Overigens houd het leren nooit op hoor. Tot aan je pensioen.

Ik denk dat dat is waarom ik er tegenop zie. Het was alleen maar het advies, had ik het maar zwart op wit, dan weet je waar je die 1.5 jaar voor doet. Anders heb ik straks en mijn baan op OK opgegeven en een diploma waar ik niks mee wil. En dat houd me tegen.
@chrisdup, jij bent dus ook zo'n persoon die aannames doet. Wie zegt dat ik iedereen aan de monitor wil hebben, wie zegt dat ik zenuwachtig wordt zonder cijfertjes, of dat ik geen klinische blik zou hebben? Alleen omdat ik op OK werk?
Die laatste opmerking had weer niet gehoeven volgens mij

[Luer-lock]

Als je echt iets wilt, dan doe je er, mijns inziens alles voor om dat te bereiken. Dan neem je ook het 'risico' van de SEH-opleiding.
Met dat diploma op zak, heb je dan nog steeds geen garantie om aangenomen te worden bij een RAV.
Er zijn mensen die hun MC, CCU en IC-diploma op zak hebben, en dan nog niet geschikt zijn voor de ambulance: ze stranden tijdens de SOSA-opleiding, of zelfs na diplomering.

Als je het volgen van de SEH-opleiding al een risico vindt, dan krijg je het ter zijner tijd op de ambulance erg moeilijk.

Er zijn op dit forum meermalen discussies geweest, over wat de beste vooropleiding is, om op de ambulance te werken.
Ergo, zoals ik al eerder beschreef: zijn er vele variabelen en daardoor is er niet 'een-de-beste' opleiding.

[Ambubroeder]

Misschien vat ik het te persoonlijk op gezien ik SEH verpleegkundige ben (én 1 januari mag beginnen op de ambulance) maar als ambulance verpleegkundige je doel is, is de SEH zeker geen achteruitgang. Dichter tegen de ambulance zorg aan kan je niet zitten met een klinische functie. Wij zijn vaak het verlengde, soms het begin of zitten middenin de ambulance zorg. Daarnaast doen wij ontzettend veel zelf, misschien zelfs wel meer als anesthesie verpleegkundige (kan ik niet helemaal over oordelen) maar wij wachten niet de hele dag tot de dokter een opdracht geeft. Verder denk ik, en hoor ik ook vaak, dat de SEH uit eindelijk makkelijk aansluit op de ambulance (ik zeg niet het makkelijkST). Ik hoor van mensen die de IC hebben gedaan (en ik denk dat dat in zekere zin ook voor de anesthesie geld) dat zij moeite hebben met alle "onzin" waar op gereden wordt, het pleisters plakken en al het ander klein leed. Jij bent gewend constant met mensen bezig zijn die van jou afhankelijk zijn, die altijd intensieve zorg nodig hebben.

Begrijp me niet verkeerd, dat de anesthesie een uitstekende basis levert geloof ik direct, maar de SEH is écht een verrijking ipv een achteruitgang. Daarnaast sluit ik me wel een beetje aan bij het gevoel wat je bij anderen ook op lijkt te wekken; als het je échte doel is heb je het er toch voor over?

[zwaailamp]

Beste anesthesievpk,
Is het misschien bij je opgekomen dat het gegeven advies niet zozeer gaat om het te behalen papiertje, maar om een stukje  persoonlijke ontwikkeling waar je nog in kan groeien?
Je doel moet niet zijn om zo snel mogelijk op de ambu te willen, maar om zo goed mogelijk op de ambu te willen komen.... hoe beter en meer je rugzak gevuld is met kennis en ervaring, hoe beter je het er van af zal brengen op de ambu... en je natuurlijk beschikt over voldoende zelfkennis.....

[Joffry Ambu-Vpk]

Je vraagt advies, maar je hebt al 2x advies gehad vanuit het werkveld....; namelijk ga je specialiseren met de SEH of IC..

nogal een ''bijzonder''  '' advies''  vraga me echt af welke super RAV dat nu weer geweest is.  #kneuzenRAV